خلاصه کتاب به بی نهایت خوش آمدید ( نویسنده گرنت نیلور )

کتاب «به بی نهایت خوش آمدید» نوشته گرنت نیلور یک سفر کمدی-علمی تخیلی به دنیای بعد از مرگ است؛ دنیایی پر از بوروکراسی و کاغذبازی های خنده دار که از نگاه یک مهندس ساده به نام فرانک ساندرز روایت می شود. این اثر تلخ و شیرین، مرزهای بین مرگ و زندگی را به چالش می کشد و با طنزی گزنده، نظام های اداری ناکارآمد را نقد می کند.

تاحالا به این فکر کردین که بعد از مرگ چه اتفاقی می افته؟ آیا یه بهشت سرسبز در انتظارمونه یا یه جهنم سوزان؟ یا شاید هم… یه اداره پر از کارمندهای خسته و فرم های بی پایان؟ اگه گزینه آخر براتون جالب تره، پس بیاین با هم بریم سراغ یکی از بامزه ترین و عجیب ترین کتاب هایی که در مورد دنیای پس از مرگ نوشته شده: «به بی نهایت خوش آمدید» اثر گرنت نیلور. این کتاب یه جورایی علمی تخیلیه، ولی با یه چاشنی کمدی سیاه که هر صفحه اش شما رو هم می خندونه و هم به فکر فرو می بره. قراره تو این مقاله، یه خلاصه حسابی از این کتاب جذاب براتون بگم، از نویسنده اش گرفته تا شخصیت ها، داستان اصلی و پیام های پنهانش. پس آماده باشین برای یه سفر به دل بی نهایت، ولی از نوع کمدی اش!

«به بی نهایت خوش آمدید» در یک نگاه: معرفی نویسنده و ژانر

خب، قبل از اینکه بریم سراغ خود داستان، بذارید یه معرفی کوچولو از خالق این اثر و حال و هوای کلی کتاب داشته باشیم. اینجوری وقتی وارد دنیای «کوتوله سرخ» میشیم، دیگه کاملاً آمادگی شوخی های گرنت نیلور رو داریم!

گرنت نیلور: خالق دنیایی از طنز و تخیل

اولین چیزی که شاید براتون جالب باشه، اینه که «گرنت نیلور» در واقع اسم مستعار دوتا نویسنده خفن و بامزه است: راب گرنت و داگ نیلور. این دو رفیق، از اون آدم های خلاقی هستن که حسابی توی دنیای کمدی بریتانیا اسم و رسم دارن. قبل از اینکه دست به قلم بشن و این رمان رو بنویسن، حسابی توی برنامه های رادیویی و تلویزیونی، خصوصاً با ساخت برنامه های کمدی عروسکی، خودشون رو نشون داده بودن. موفقیت سریال «کوتوله سرخ» که از کارهای تلویزیونی این دو نفر بود، باعث شد که رمان «به بی نهایت خوش آمدید» هم حسابی گل کنه و جایگاه ویژه ای در دل هواداران پیدا کنه.

ژانر و حال و هوای کتاب

اگه بخوایم حال و هوای «به بی نهایت خوش آمدید» رو توصیف کنیم، باید بگیم یه ترکیب معجون مانند از علمی تخیلی، کمدی سیاه و یه عالم طنز اداری یا بوروکراتیک. کتاب یه نگاه کاملاً متفاوت و تازه به مفهوم مرگ و زندگی پس از اون داره. اینجا خبری از اون بهشت و جهنم سنتی نیست؛ در عوض، با یه دنیای پس از مرگ طرفیم که پر از فرم های اداری، جلسات مشاوره و قوانین عجیب و غریبه. انگار مرگ هم نتونسته از چنگال بوروکراسی فرار کنه! این نگاه نیش دار و خنده دار به نظام های اداری، یکی از نقاط قوت اصلی کتابه و باعث میشه از خوندنش حسابی لذت ببرین.

شخصیت های کلیدی و دنیای فانتزی «کوتوله سرخ»

وقتی می خوایم یه کتاب رو خلاصه کنیم، معرفی شخصیت ها و فضایی که داستان توش اتفاق میفته، خیلی مهمه. تو «به بی نهایت خوش آمدید»، با یه فضای حسابی تخیلی و شخصیت های بامزه ای طرفیم که هرکدوم یه جورایی شما رو جذب خودشون می کنن.

فرانک ساندرز: مهندسی در دل برزخ اداری

شخصیت اصلی داستان ما، یه آقاییه به اسم فرانک ساندرز. یه مهندس ساده و عمل گرا که مثل خیلی از ما، وقتی با یه چیز فلسفی یا غیرمنطقی مواجه میشه، حسابی قاطی می کنه. فرانک یه آدم منطقیه، کسی که عادت داره همه چیز رو با فرمول و عدد و رقم حل کنه. حالا تصور کنید یه همچین آدمی، بعد از مرگش، سر از یه جایی درمیاره که هیچ منطقی توش وجود نداره، فقط یه عالمه کاغذبازی و بوروکراسی بی حد و حصر. واکنش فرانک به این دنیای جدید، هم خنده داره و هم قابل تأمل. اون نمی تونه قبول کنه که بعد از مرگ هم باید دنبال این فرم ها بدوه و هی امضا بده! این تقابل بین ذهن مهندسی فرانک و منطق مضحک دنیای پس از مرگ، ستون فقرات طنز کتاب رو تشکیل میده.

فضای «کوتوله سرخ» و اداره مرگ و حقوق متوفیان

همونطور که از اسم مجموعه «کوتوله سرخ» معلومه، بیشتر ماجراها روی سیاره ای به اسم کوتوله سرخ می گذره. این سیاره، در واقع یه جورای پاتوق دنیای پس از مرگه. اینجا جاییه که ارواح و اشباح مردگان، درگیر یه نظام اداری فوق العاده پیچیده و مسخره هستن. فکر کنید مرده باشین، ولی نتونید راحت بخوابین! باید برین دنبال تشکیل پرونده، پر کردن فرم های مختلف برای حقوق و مزایای متوفیان، و شرکت توی جلسات اجباری.

اداره مرگ و حقوق متوفیان، جاییه که حتی وقتی مردین، بازم دست از سرتون برنمیداره. همه چیز اینجا با کاغذبازی و سلسله مراتب های بی پایان گره خورده. یه جورایی کنایه به دنیای واقعی خودمون که توش برای ساده ترین کارها هم باید از هفت خوان رستم رد بشیم.

تو این دنیا، با ابزارهایی مثل «زنبور نور» سر و کار داریم. زنبور نور یه دستگاهیه که می تونه هولوگرام آدم ها رو بسازه. یعنی شما می میرین، ولی هولوگرامتون سر کار میاد و باید کارهای اداریتون رو انجام بده. این هولوگرام ها اینقدر شبیه آدم واقعی هستن که برای اینکه با آدم های زنده اشتباه گرفته نشن، یه حرف H بزرگ روی پیشونیشون حک شده. یه جورایی مثل یه مهر داغ برای مرده ها، که نشون میده این آدم الان دیگه تو دنیای ما نیست و فقط یه هولوگرامه. این ایده، هم هوشمندانه است و هم حسابی بامزه.

سایر شخصیت های تأثیرگذار

در کنار فرانک ساندرز، با شخصیت های دیگه هم مواجه می شیم که هر کدوم به نوعی به این بوروکراسی مضحک اضافه می کنن. مثلاً روانپزشکان متافیزیکی که وظیفه دارن به مرده ها مفهوم «بودن» و «نبودن» رو توضیح بدن و برای کنار اومدن با مرگ، بهشون مشاوره بدن. تصور کنید شما مردین، و یکی میاد بهتون میگه باید با مرگتون کنار بیاین و براتون یه جزوه پنج صفحه ای با عنوان «مرگِ شما، و روش کنار آمدن با آن» میاره! این شخصیت ها، بیشتر برای به چالش کشیدن منطق فرانک و پررنگ کردن پوچی سیستم اداری مرگ، وارد داستان میشن و حسابی جو رو کمدی تر می کنن.

خلاصه داستان جامع و فصل به فصل «به بی نهایت خوش آمدید»

حالا که با نویسنده ها، ژانر و شخصیت های اصلی آشنا شدیم، وقتشه بریم سراغ قلب ماجرا؛ یعنی خود داستان «به بی نهایت خوش آمدید». این بخش رو به صورت فصل به فصل یا مرحله به مرحله پیش میریم تا بهتر با خط سیر ماجراهای فرانک ساندرز در دنیای پس از مرگ آشنا بشید.

شروع غیرمنتظره: ورود به برزخ اداری

داستان با یه اتفاق حسابی غیرمنتظره شروع میشه: فرانک ساندرز می میره! نه یه مرگ عادی، بلکه مرگی که به قول خودش، «یه گلوله فلزی چهار هزار کیلویی مخصوص تخریب خورد تو سرش.» پس از مرگ، فرانک خودش رو تو یه محیط غریب و ناشناخته پیدا می کنه: سیاره کوتوله سرخ. اینجا خبری از اون تصاویر سنتی از دنیای پس از مرگ نیست، به جای رودخونه استیکس و قایقرانش، فرانک با یه انبوه عظیم از نامه های اداری و فرم های حقوقی مواجه میشه. بله، درسته! حتی بعد از مرگ هم باید درگیر کاغذبازی باشی!

دو هفته از مرگ فرانک گذشته، اما به قول خودش، اصلاً بهش خوش نگذشته! اون حسابی سردرگمه و نمی فهمه اینجا چه خبره. اولین مواجهه اش با «اداره مرگ و حقوق متوفیان» واقعاً شوکه کننده ست. تصور کنید مردین، ولی باید برین اداره و دنبال کارهای اداریتون باشین! بهش یه جزوه پنج صفحه ای میدن به اسم «مرگِ شما، و روش کنار آمدن با آن»، که یه جورایی راهنمای بقا در دنیای پس از مرگه. فرانک همچنین مجبور میشه تو جلسات مشاوره ای شرکت کنه که روانپزشکان متافیزیکی سفینه، درباره مفاهیمی مثل «بودن» و «نبودن» بهش توضیح میدن. اینجاست که تقابل منطق خشک و مهندسی فرانک با فلسفه های آبکی این روانپزشک ها، صحنه های بامزه ای رو خلق می کنه. فرانک فقط یه ایده داره: آدم یا زنده ست یا مرده، و اگه مرده، باید اجازه بدن مرده بمونه، نه اینکه تو دام بوروکراسی بیفته!

کشمکش با بوروکراسی: ماجراهای ساندرز در دنیای پس از مرگ

این بخش، اوج گیرایی و طنز کتابه. فرانک ساندرز تو دنیای پس از مرگ، حسابی درگیر کشمکش با بوروکراسی میشه. قوانینی که اینجا وجود داره، آدم رو دیوانه می کنه. مثلاً برای اینکه بتونی از یه بخش به بخش دیگه بری، باید ساعت ها تو صف باشی، فرم های عجیب و غریب پر کنی و بعد هم ببینی که فرمت اشتباه بوده و باید از اول شروع کنی! انگار که بی نهایت امضا و مهر و تأیید لازم داری تا بتونی توی این دنیا جا بیفتی.

فرانک سعی می کنه با منطق خودش، این سیستم رو درک کنه و ازش سر دربیاره، ولی هر بار بیشتر تو این باتلاق اداری فرو میره. مثلاً با هولوگرام های دیگه و موجودات عجیبی آشنا میشه که هرکدوم به نوعی قربانی این سیستم هستن. طنز موجود در کتاب، از همین موقعیت های پارادوکسیکال و خنده دار نشأت می گیره. اینکه حتی در دنیای پس از مرگ هم باید نگران تاریخ انقضای فرم ها یا جواب تلفن های اداری باشی، واقعاً آدم رو به خنده وادار می کنه. نویسنده ها اینجا به زیبایی ناکارآمدی و پوچی نظام های اداری رو به تصویر می کشن، سیستمی که فقط برای خودش کار می کنه و آدم ها رو تا سرحد جنون می رسونه.

رابطه فرانک با روانپزشکان متافیزیکی هم در این بخش حسابی پررنگ میشه. این روانپزشک ها با حرف های فلسفی و پیچیده شون، فرانک رو بیشتر گیج می کنن، در حالی که اون فقط دنبال راهی برای رهایی از این همه کاغذبازی و خلاص شدن از دست این برزخ اداریه. این کشمکش ها، هم یه تصویر بامزه از دنیای پس از مرگ به ما میده و هم یه نقد تند و تیز به دنیای واقعی خودمون.

اوج گیری داستان و تلاش برای فرار/درک

هرچی داستان جلوتر میره، فرانک ساندرز بیشتر متوجه میشه که درک این دنیای بی نهایت پیچیده و بوروکراتیک، عملاً محاله. به جای اینکه تسلیم بشه، تصمیم می گیره راهی برای فرار یا حداقل درک عمیق تر این وضعیت پیدا کنه. اوج گیری داستان وقتی اتفاق میفته که فرانک از روال عادی کاغذبازی ها خارج میشه و سعی می کنه با استفاده از مهارت های مهندسی و نگاه عملی خودش، گره های این سیستم رو باز کنه. البته هر بار با یه مانع جدید، یه فرم جدید یا یه بخش جدید در اداره مرگ و حقوق متوفیان مواجه میشه که حسابی اعصابش رو به هم می ریزه.

تلاش های فرانک برای فهمیدن اینکه واقعاً «مرگ» چی هست و این بوروکراسی بی نهایت چرا وجود داره، باعث میشه به نقاط عطف داستان برسیم. گاهی اوقات به نظر میاد یه دریچه جدید پیدا کرده، اما خیلی زود می فهمه که این هم فقط یه لایه دیگه از همین پیچیدگی های اداریه. این رویدادهای کلیدی، چه خنده دار باشن و چه تلخ، به خواننده نشون میدن که گرنت نیلور چقدر خلاقانه تونسته یه داستان علمی تخیلی کمدی رو با مفاهیم عمیق فلسفی درهم آمیزه. فرانک در این مسیر، هم به درک جدیدی از خودش میرسه و هم با پوچی مطلق سیستمی که در آن گرفتار شده، بیشتر آشنا میشه.

پایان بندی و نتیجه گیری نهایی داستان

و اما می رسیم به پایان بندی این سفر بامزه و البته تلخ و شیرین. سوال اینجاست: آیا فرانک ساندرز بالاخره از دست این بوروکراسی بی نهایت خلاص میشه؟ آیا می تونه به آرامش ابدی برسه، یا مجبور میشه تا ابد درگیر پر کردن فرم ها و شرکت در جلسات مشاوره ای باشه که به هیچ دردی نمی خورن؟

پایان داستان، هم غیرمنتظره ست و هم کاملاً در راستای طنز و نگاه گزنده گرنت نیلور. بدون اینکه بخوام داستان رو لو بدم، باید بگم که سرنوشت فرانک ساندرز، اون چیزی نیست که ممکنه تصورش رو بکنید. این پایان بندی، به خواننده نشون میده که نویسنده ها تا آخرین لحظه به سبک کمدی سیاه و نقد بوروکراسی خودشون وفادار بودن. چیزی که از این سفر به دست میاد، نه یک پاسخ مشخص به معمای مرگ، بلکه یک دیدگاه متفاوت و طنزآمیز به ماهیت وجود، زندگی پس از مرگ و البته ناکارآمدی سیستم هایی که خودمان آن ها را ساخته ایم. پایان «به بی نهایت خوش آمدید»، با تمام پیچیدگی ها و کنایه هایش، شما را به فکر فرو می برد که شاید مرگ هم آنقدرها که فکر می کنیم ترسناک نباشد، فقط… یکمی خسته کننده است!

مضامین اصلی و پیام های پنهان کتاب

«به بی نهایت خوش آمدید» فقط یه داستان کمدی خنده دار نیست؛ زیر لایه های طنز و فانتزی اش، پر از پیام ها و نقدهای عمیقه. گرنت نیلور حسابی زیر پوست جامعه و نظام ها رو نشونه گرفته. بیاین یه نگاهی به مهمترین مضامین اصلی و پیام های پنهان این کتاب بندازیم.

نقد بوروکراسی و نظام اداری

شاید مهمترین و پررنگ ترین مضمون کتاب، نقد گزنده و بی رحمانه بوروکراسی و نظام اداری باشه. نویسنده ها، نظام های اداری رو به شکلی مضحک و کاریکاتوری به تصویر می کشند که توش منطق جایی نداره و فقط کاغذبازی و قوانین عجیب حرف اول رو میزنن. فرانک ساندرز، به عنوان یه مهندس منطق گرا، نمادی از شهروند عادیه که تو این سیستم بی روح گرفتار میشه. کتاب به ما یادآوری می کنه که چقدر سیستم های اداری می تونن زندگی رو، حتی بعد از مرگ، پیچیده و طاقت فرسا کنن. این بخش از کتاب یه جورایی حس مشترک همه ما از مواجهه با ادارات و سازمان ها رو بازتاب میده و به همین خاطر حسابی باهاش ارتباط برقرار می کنیم و می خندیم.

مفهوم زندگی، مرگ و هستی در قالبی کمدی

گرنت نیلور به شکل هوشمندانه ای، مفاهیم عمیق و سنگین مثل زندگی، مرگ و هستی رو تو یه قالب کمدی و علمی تخیلی جا داده. اینجا خبری از ترس و وحشت از مرگ نیست، بلکه مرگم به خودش یه اداره، یه بوروکراسی و یه عالم فرم داره. این نگاه متفاوت، به خواننده اجازه میده که بدون سنگینی و جدیت معمول، به این مفاهیم فکر کنه و حتی سوالات فلسفی خودش رو از یه زاویه طنز بپرسه. کتاب به ما میگه شاید مرگ اونقدرها هم که فکر می کنیم، پایان کار نباشه، شاید فقط شروع یه مرحله جدید از کاغذبازی های اداری باشه! این ترکیب شوخ طبعی و فلسفه، «به بی نهایت خوش آمدید» رو به یه اثر منحصر به فرد تبدیل می کنه.

تنهایی، هویت و سازگاری با ناشناخته ها

تو دنیای پس از مرگ، فرانک ساندرز با یه عالمه ناشناخته و قوانین جدید مواجه میشه. اون حسابی تنهاست و باید با هویت جدیدش به عنوان یه مرده با پرونده اداری کنار بیاد. این مضمون تنهایی، هویت و سازگاری با ناشناخته ها، نشون میده که چطور یه آدم، حتی با تمام منطق و تفکر مهندسیش، باید خودش رو با محیطی کاملاً غیرقابل پیش بینی وفق بده. فرانک سعی می کنه هویت خودش رو به عنوان یه آدم منطقی حفظ کنه، اما دنیای پس از مرگ با بی منطقی خودش، مدام اون رو به چالش می کشه. این چالش ها، داستان فرانک رو عمیق تر و شخصیتش رو ملموس تر می کنه.

تضاد میان منطق مهندسی و فلسفه متافیزیکی

یکی از تقابل های اصلی و بامزه در «به بی نهایت خوش آمدید»، تضاد بین منطق مهندسی فرانک ساندرز و فلسفه متافیزیکی روانپزشکان دنیای پس از مرگه. فرانک یه آدم عمل گراست که دنبال راه حل های ملموسه، در حالی که روانپزشک ها با مفاهیم انتزاعی مثل «بودن» و «نبودن» سروکار دارن. این تضاد، نه تنها منبع اصلی طنز کتابه، بلکه یه جورایی نقدیه به دنیای مدرن که توش منطق خشک و تفکر انتزاعی، گاهی اوقات همدیگه رو درک نمی کنن و باعث سوءتفاهم های خنده دار میشن.

چرا باید «به بی نهایت خوش آمدید» را بخوانیم؟

خب، حالا که حسابی در مورد این کتاب صحبت کردیم، شاید این سوال براتون پیش اومده باشه که اصلاً چرا باید این کتاب رو بخونید؟ به جز اینکه یه خلاصه خوب ازش خوندین و حسابی علاقه مند شدین، دلایل دیگه ای هم وجود داره که نشون میده چرا «به بی نهایت خوش آمدید» یه کتاب خوندنی و ارزشمنده.

اهمیت کتاب در ادبیات علمی تخیلی و کمدی بریتانیا

کتاب «به بی نهایت خوش آمدید» فقط یه رمان معمولی نیست؛ این کتاب به عنوان اولین رمان از مجموعه داستانی «کوتوله سرخ»، جایگاه خیلی مهمی تو ادبیات علمی تخیلی و کمدی بریتانیا داره. این اثر تونسته مرزهای طنز رو تو ژانر علمی تخیلی جابجا کنه و یه نگاه تازه و کنایه آمیز به مفاهیم عمیق بده. این رمان در سال 1989 به یکی از پرفروش ترین کتاب های انگلیسی زبان تبدیل شد و از همون موقع به عنوان یکی از برجسته ترین آثار ادبیات بریتانیا شناخته میشه. اگه به ادبیات این کشور علاقه دارین، این کتاب رو نباید از دست بدین.

اقتباس تلویزیونی «کوتوله سرخ»

یکی از دلایل شهرت زیاد «کوتوله سرخ»، اقتباس تلویزیونی فوق العاده موفق اون با همین اسم (Red Dwarf) هست. این سریال کمدی علمی تخیلی که اولین بار در سال 1988 از تلویزیون بی بی سی پخش شد، حسابی محبوبیت پیدا کرد و به یه پدیده فرهنگی تبدیل شد. خیلی از طرفدارای سریال، بعد از دیدن اون سراغ کتاب ها رفتن تا با دنیای کامل تر و جزئیات بیشتری از ماجراها آشنا بشن. اگه سریال رو دیدین و دوست داشتین، حتماً خوندن کتابش رو هم امتحان کنید، چون دنیای رمان همیشه غنی تر از اقتباس تلویزیونیه.

چه کسانی از این کتاب لذت می برند؟

خب، حالا سوال اصلی اینه که این کتاب به درد چه کسانی می خوره؟

• اگه عاشق رمان های علمی تخیلی هستید ولی دوست دارین یه کم چاشنی کمدی و فلسفی هم بهش اضافه بشه، «به بی نهایت خوش آمدید» بهترین انتخابه.
• اونایی که از طنز سیاه و کمدی بوروکراتیک (همون طنز اداری) لذت می برن، حسابی با این کتاب حال می کنن. کنایه های نیش دارش به نظام اداری، واقعاً خنده داره.
• اگه دنبال کتابی هستین که علاوه بر سرگرمی، شما رو به تفکر عمیق درباره زندگی، مرگ و ماهیت هستی وادار کنه، ولی نه با لحنی خشک و جدی، بلکه با یه عالمه شوخی و کنایه، این کتاب دقیقاً همونیه که می خواین.
• و البته، اگه طرفدار مجموعه «کوتوله سرخ» هستین و می خواین با زندگی نامه کوتاه گرنت نیلور (راب گرنت و داگ نیلور) و ریشه های این دنیای بامزه آشنا بشین، این کتاب شروع خوبیه.

بخشی منتخب از کتاب (برای آشنایی با سبک نویسنده)

برای اینکه بیشتر با فضای کتاب و سبک طنز گرنت نیلور آشنا بشین، این بخش منتخب رو با هم بخونیم:

ساندرز داخل مرکز پزشکی روی کاناپه ی چرم قهوه ای دراز کشیده بود. حداقل از دید یه چشم غیرمسلح صحنه این جوری به نظر می اومد. در واقعیت، اون به ارتفاع نیم میلیمتر یا همون حدودها بالای کاناپه معلق بود. تصویر هولوگرامی ساندرز توسط دستگاهی موسوم به «زنبورِ نور» ایجاد شده بود. زنبور نور یه دستگاه ایجاد تصویر به سایز نوک سوزن بود که وسط بدنش روی هوا شناور می موند و دیتا رو از دستگاه شبیه سازی هولوگرامی دریافت، و به حالت سه بعدی تبدیل می کرد.

نتیجه ی کار به حدی باورپذیر و واقعی بود که تمام تصاویر هولوگرامی یه حرف H متالیک به ارتفاع پنج سانت روی پیشونی شون داشتن که یه وقت کسی با آدم واقعی اشتباه شون نگیره. یه چیزی بود مثل… علامت داغ برای مرده ها. نه نشانِ قابیل که کشته بود؛ نشان هابیل که کشته شده بود.

خلاصه که ساندرز داخل مرکز پزشکی در فاصله ای در حد نانو میلیمتر بالای کاناپه ی چرم قهوه ای معلق بود و زور می زد تصویر زنش رو حین عشوه اومدن برای صف طویل عشاقش (که شامل خط حمله ی تیم فوتبال «جاذبه ی صفر» لندن می شدن) از سرش بیرون کنه.

یه روانکاو متافیزیکی داشت می گفت: «شخصی وجود داشت… و این شخص اسمش بود، فرانک ساندرز. و حالا اون شخص، مرده.»

ساندرز گفت: «بله. یه گوله ی فلزی چهارهزارکیلویی مخصوص تخریب خورد تو سرش. یعنی مرده تر از این نمی تونست باشه.»

نتیجه گیری: سفری به سوی درک بی نهایت (و شاید کمی خنده)

خب، رسیدیم به آخر این سفر طولانی و خنده دار به دنیای «به بی نهایت خوش آمدید». همونطور که دیدید، این کتاب یه جورایی یه تجربه منحصربه فرد از خوندنه. گرنت نیلور (یا بهتره بگیم راب گرنت و داگ نیلور) تونستن با شوخ طبعی و خلاقیت بی نظیرشون، یه دنیای پس از مرگ رو به تصویر بکشن که همزمان هم بامزه ست، هم تلخ، و هم حسابی شما رو به فکر فرو می بره.

این کتاب فقط یه داستان علمی تخیلی کمدی نیست؛ یه نقد هوشمندانه از بوروکراسی، یه نگاه متفاوت به مفهوم مرگ و زندگی، و یه داستان در مورد مواجهه یه آدم عادی با ناشناخته هاست. اگه دوست دارین بخندین، فکر کنین، و از یه رمان باکیفیت لذت ببرین، پس حتماً «به بی نهایت خوش آمدید» رو بخونید. مطمئنم از این سفر طنزآمیز پشیمون نمیشین. به نظرتون توی دنیای پس از مرگ با چه جور کاغذبازی هایی روبه رو می شیم؟