تصویر پارسا پیروزفر در کلاس بازیگری

اولین روز از مسترکلاس «شکوه سینما» یکشنبه ۲۹ انکو ۱۴۰۳ به ۲ نشست با حضور سلیم اِوجی فیلمساز ترکیه ای و پرویز شهبازی کارگردان ایرانی اختصاص داشت. مدیریت این جلسات برعهده کیوان کثیریان بود.

مستانه مهاجر مدیر رویداد «شکوه سینما» در ابتدا ضمن خوشامدگویی به حاضران اظهار امیدواری کرد که این دوره بتواند یک ارتباط فرهنگی خوب را رقم بزند. اولین نشست از مسترکلاس «شکوه سینما» با عنوان سینمای مستقل ترکیه و مختصات آن با حضور سلیم اِوجی فیلمساز ترکیه ای برگزار شد.

وی در ابتدای این نشست مطرح کرد: اصلی ترین دلیلی که به این دوره آمده ام این است که یک پل ارتباطی بین سینمای ایران و ترکیه شکل بگیرد. سینمای ایران بسیار عمیق است و در ترکیه همیشه آن را دیده ایم. ایران یکی از کشور هایی است که در تاریخ سینما تغییر ایجاد کرده و تاثیر داشته است.

اِوجی ضمن ابراز خرسندی از نمایش فیلمش در مسترکلاس «شکوه سینما» آن را اتفاق ویژه ای دانست و گفت: یکی از اولین جا هایی که فیلم «در گذر زمان» پخش می شود اینجا است. وی با اشاره به اینکه کارش را از موسیقی آغاز کرده اظهار کرد: فیلم کوتاه را خیلی دوست دارم. فیلم کوتاه این نیست که ما می خواهیم فقط یک چیزی از صفحه سینما یاد بگیریم. متفاوت بودن فیلم کوتاه باعث اهمیت آن برای من شده است.

این فیلمساز با اشاره به شرایط ساخت اولین فیلم کوتاهش اظهار کرد: سینما چیزی است که در پروسه انجام آن را یاد می گیرید. من سناریو را نگه نداشتم و فیلم را تولید کردم. فیلم اولم به جشنواره مونترآل رفت. خیلی خوشحال شدم؛ بعد از آن فیلم به ونیز هم رسید. فیلمی که با کمترین هزینه ساخته شده بود سر از ونیز درآورد. همین مسئله جسارتم را چند برابر کرد.

وی ادامه داد: بعد ها ترجیح دادم سینما و مخاطب خودم را داشته باشم. من دوست دارم در سینما حیات و زندگی واقعی انسان ها را نشان دهم. کاراکتر های سیاه و سفید را دوست ندارم. چون زندگی واقعی را دوست دارم شخصیت های خاکستری برایم اولویت دارند.

سلیم اِوجی در بخش دیگری از این نشست گفت: باید تجربه هایتان را کلاژ کنید؛ برای من سینما کلاژی از زندگی است. من در اطرافم به دنبال کاراکتر ها می گردم تا از آن ها برای شخصیت ها وام بگیرم. یک فیلمساز باید جواب این پرسش که «برای چه باید فیلم بسازم؟» را در آینه به خود بدهد.

این فیلمساز درباره سینمای عباس کیارستمی عنوان کرد: وقتی که در سینما بر اساس چیدمان پیش می رفتند عباس کیارستمی ریسک کرد و کاراکتر های واقعی را جلوی دوربین برد. پس از او راه جدیدی در سینما باز شد. نوری بیلگه جیلان نیز در سینمای ترکیه این جریان را ایجاد کرده است.

دومین نشست از مسترکلاس «شکوه سینما» با عنوان فضاسازی در سینما با حضور پرویز شهبازی برگزار شد. وی در ابتدای این نشست با اشاره به اهمیت فضاسازی در سینما یادآور شد: گاهی فیلم هایی ساخته می شوند که فیلمنامه خوب و کارگردانی بدون ایراد است و از نظر تکنیک هم خوب است اما فیلمی که دوستش داشته باشیم و تاثیرگذار باشد نیست؛ این اثر فقدان فضاسازی دارد.

شهبازی گفت: فیلمنامه نویس به فضای فیلم آگاهی دارد. اگر کارگردان کسی غیر از نویسنده فیلمنامه باشد باید بودجه را با فضای مورد نظرمان تطبیق دهیم. نمی توان انتظار داشت که با هزینه ارزان فضاسازی مطلوب اتفاق بیفتد. بودجه فیلم اولین مسئله است؛ چون تعداد جلسات فیلمبرداری برای فضاسازی مناسب بیشتر می شود. ضمن اینکه نمی توانید بازیگرانی که می خواهید را با بودجه کم بیاورید. اگر نیاز به سفر و تجهیزات داشته باشید ممکن است نتوانید هزینه را تامین کنید و به فضای فیلم لطمه بخورد.

وی در بخش دیگری از این مستر کلاس یادآور شد: مسئله دیگر زمان فیلمبرداری است. یعنی شما در چه فصلی و چه زمانی فیلمبرداری کنید. ضمنا صحنه های خاصی که در زمان های خاصی باید ضبط شوند باید در نظر گرفت. مشکل برخی فیلم هایی که فضاسازی نامناسبی دارند لوکیشن است. باید لوکیشن را بر اساس روحیات کاراکتر انتخاب کرد. لوکیشن باید دربرگیرنده کاراکتر باشد.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت هایش بیان کرد: باید نموداری تهیه شود که چقدر از فیلم در نما های داخلی و چقدر در نما های خارجی فیلمبرداری می شود. در انتخاب دوربین نیز باید خیلی دقت کرد. مسئله بعدی لنز است؛ باید بدانید که چه طیف لنزی نیاز دارید.

در پایان فیلم «در گذر زمان» با حضور کارگردان آن سلیم اِوجی نمایش داده شد.

شهبازی در پاسخ به پرسش یکی از حاضران در جلسه که از وی پرسید با توجه به تغییر شرایط و پوشش جامعه چطور تلاش می کند در آثارش فضاسازی رئالیستی را حفظ کند بیان کرد: تصورم این است که بدون مجوز فیلم نمی سازم و از نظر سنی نیز حوصله ساختن فیلم آندرگراند (زیرزمینی) ندارم همچنین از اینکه برای خارج از کشور فیلم بسازم تا به من بگویند تنکیو را هم دوست ندارم پس سعی می کنم اینجا بمانم و بازخورد تماشاگر را بببینم.

وی افزود: معتقدم باید همه پسند و البته در راستای تفکر و اندیشه خودمان فیلم بسازیم نه در خدمت سرمایه و فضای فکری تماشاگر. در همین کشور خودمان هم خیلی ها کار می کنند و می شود.

شهبازی همچنین در پاسخ به پرسش دیگری درباره اینکه «نفس عمیق» در دوره ای به عنوان فیلم محبوب نسل جوان شناخته می شد و به عنوان یک فیلم کالت شناخته می شود در حالی که نسل جوان فعلی شاید اصلاً فیلم را ندیده باشد آیا خود وی هم این فیلم را فیلم محبوبش می داند گفت: من در آن سال ها نمی دانستم «نفس عمیق» می سازم اما کارم را با دقت می ساختم به نظرم اگر کسی بنشیند و بگوید می خواهم فیلم کالت بسازم به نتیجه نمی رسد مثل مهرجویی که به او می گفتند چرا دوباره «هامون» نمی سازی در صورتی که نمی شد چون «هامون» ساخته شده بود. واقعیت این است که گاهی شما با یک فیلم برنده می شود.

وی ادامه داد: اگر در فیلم «نفس عمیق» مریم پالیزبان از در وارد نمی شد تا تست بدهد «نفس عمیق» به این شکلی که الان هست نمی شد درباره بازیگران دیگرش نیز همینطور. بعضی چیز ها اتفاق هستند و پیش می آیند قابل پیش بینی نیستند. در فیلمسازی هم به همین شکل است گاهی همه کار را درست انجام می دهی ولی خوب نمی شود و نمی دانی چرا. با این حال نمی خواهم بگویم فیلم «نفس عمیق» برای من محبوب نیست ولی من «دربند» را خیلی دوست دارم.

همچنین ابراهیم حقیقی پارسا پیروزفر فرشته صدر عرفایی پژمان بازغی حامد کمیلی مرجان اشرفی زاده مرجان شیرمحمدی مهرداد غفارزاده کاوه سجادی حسینی لیلا نقدی پری سام نوری درناز حاجی ها روزبه حصاری لیلا بلوکات پرند زاهدی مجید نوروزی کامیار محسنین شبنم قربانی نفس بازغی علیرضا اخلاقی راد حنیف سروری سودابه خسروی حسن مصطفوی حسین اکبری مونا احمدی سها نیاستی از جمله هنرمندانی بودند که در کنار دانشجویان و هنردوستان در اولین روز این رویداد شرکت کردند.