از ماجرای گم شدن المیرا تا پیدا شدن یک جسد سوخته / درخواست خانواده نازگل از رییس قوه قضاییه

انکو/اصفهان یک ماه پس از گم شدن المیرا زارع، معروف به نازگل، دختربچه هفت ساله اصفهانی، بقایای جسدی سوخته که احتمال می رود متعلق به نازگل باشد در ساختمانی مخروبه حوالی خانه پدربزرگش کشف و برای شناسایی هویت به پزشکی قانونی منتقل شد.

المیرا زارع معروف به نازگل، تنها فرزند خانواده بود. المیرا هفت ساله و در کلاس اول ابتدایی درس می خواند و همراه مادرش در روستای برسیان اصفهان زندگی می کرد. وقتی المیرا نوزادی چهار ماهه بود، پدرش را از دست داد و از آن زمان در کنار مادرش بزرگ شد.

المیرا روز پنج شنبه 17 اسفند همراه مادرش از روستای برسیان به روستای ده کرم در 40 کیلومتری اصفهان رفت تا تعطیلات آخر هفته را کنار پدربزرگ و مادربزرگش سپری کند. ساعت هشت صبح روز جمعه المیرا وارد حیاط شده و به تنهایی مشغول بازی می شود. همان لحظه پدربزرگ وارد حیاط می شود و برای انجام کاری خانه را ترک می کند. این آخرین باری است که المیرا دیده شد و پس از آن دیگر خبری از او نشد. یک ساعت بعد مادر المیرا متوجه می شود که از المیرا خبری نیست. او احتمال می دهد بچه همراه پدربزرگش از خانه بیرون رفته باشد برای همین با پدربزرگ المیرا تماس می گیرد و زمانی که متوجه می شود المیرا همراه او نیست به دنبالش می گردد، اما خبری از او نمی شود.

خانواده پس از این که متوجه گم شدن المیرا شده اند، به صورت گروهی در هر جایی که ممکن بوده به دنبالش گشته اند، اما هیچ نشانی از او پیدا نکرده اند. دوربین های مداربسته اطراف را هم بررسی کردند که یا خراب بود یا کیفیت مناسب نداشت و هیچ سرنخی به دست نیامد.

وقتی جستجوی آن خانواده راه به جایی نبرد، راهی پلیس آگاهی اصفهان شدند و موضوع را اعلام کردند. نگرانی در این روستا به حدی بود که بچه ها می ترسیدند از خانه خارج شوند. از زمانی که المیرا گم شد، خانواده او وضعیت روحی بسیاری دشواری را تحمل می کند.

وقتی ماموران پلیس آگاهی اصفهان در محل حاضر شدند، خانواده نازگل برای پیداکردن او همه روستا را جست وجو کرده بودند، با این حال ماموران تحقیقات خود را با بررسی های میدانی دنبال کردند. بررسی ها حکایت از آن داشت که نازگل آخرین بار هنگام بازی در حیاط خانه پدربزرگش دیده شده است.

پدربزرگ او در توضیح ماجرا به پلیس گفته است؛ صبح جمعه وقتی از خانه بیرون می رفتم نازگل در حیاط بازی می کرد. ساعتی بعد مادرش تماس گرفت و سراغ نازگل را از من گرفت، اما نوه ام همراه من نبود. وقتی به خانه برگشتم، شروع به جست وجو کردیم، ولی خبری از نازگل نبود. اهالی روستا به کمک ما آمدند و همه جا را گشتیم، اما نتوانستیم نازگل را پیدا کنیم، برای همین به پلیس خبر دادیم.

در شاخه دیگری از بررسی ها، ماموران پلیس ساختمان های اطراف را بررسی کردند و مشخص شد هیچ کدام از مسیرهایی که به محل حادثه منتهی می شود به دوربین مداربسته مجهز نیست. برای همین بررسی ها با دشواری بیشتری دنبال شد. از سوی دیگر گم شدن نازگل نگرانی ساکنان محل و روستاهای اطراف را به دنبال داشت. ترس از وقوع حادثه ای مشابه سبب شده بود، خانواده ها مراقبت از فرزندانشان را بیشتر کنند.

در این روستا یک ماه همه چیز در ناامیدی و امید گذشت. این خانواده هر روز با هراس از رسیدن خبری ناگوار و امید به پیداشدن نازگل، در انتظار بودند و شب ها را به انتظار خبری صبح می کردند، اما هر روز ناامیدتر از روز قبل می شدند و ترس تمامی اهالی روستا را فراگرفته و درهای خانه های روستا و روستاهای اطراف به روی کودکان بسته شد، چرا که نکند حادثه ای همچون المیرا تکرار شود.  

حمید چوپان، پسرخاله مادر المیرا در گفت وگو با انکو، درخصوص جزییات تکمیلی، اظهار کرد: صبح روزی که المیرا ناپدید شد، من و پدربزرگ المیرا بیرون بودیم که با تماس مادرش متوجه گم شدن المیرا شدیم، به اتفاق اهالی و خانواده جست وجو را آغاز کردیم اما به هیچ نتیجه ای نرسیدیم. در نهایت پاسگاه منطقه با حضور در محل صورت جلسه ای را تنظیم کرد.

پسرخاله مادر المیرا تصریح کرد: درخصوص بحث دوربین مداربسته هم در گذشته دهیاری نصب دوربین های امنیتی را درخواست کرده بود اما بخشداری و فرمانداری همکاری لازم را نکردند. دوربین های موجود یا خراب بوده یا مشکل داشته یا زاویه شان طوری نبوده که قادر به رصد کامل حوادث باشند.

چوپان در ادامه می گوید: ما همیشه در تلویزیون دیده ایم که پلیس آگاهی و نیروهای امنیتی با توجه به کوچک ترین موارد، سرنخ های مهمی پیدا کرده اند، امیدواریم در این پرونده شخص اصلی اتهام پیدا شود. خودم بچه هشت ساله دارم و به من می گوید بابا می ترسم بیرون بازی کنم، حتی دیگر بچه ها هم از ترس شان در کوچه بازی نمی کنند. جو ناخوشایندی در منطقه و روستا ایجاد شده است.

اما باتوجه به اینکه پرونده نازگل از همان زمان مطرح شدن شکایت در پلیس آگاهی به جریان افتاد و معاونت اجتماعی پلیس در این مدت سعی کرد برای آرامش مردم روستای ده کرم و روستاهایی که در معرض این نگرانی هستند همواره در محل حاضر شود یا بیانیه صادر کند که مردم پلیس را کنار خود احساس کنند.  

سرانجام در روز 20 فروردین ماه 1403، پس از گذشت 31 روز از گم شدن نازگل از حیاط خانه پدربزرگش در روستای ده کرم در شرق اصفهان، ماموران پلیس این بار همراه سگ های زنده یاب به محل حادثه بازگشتند. آن ها بعد از جست وجوی دوباره خانه با کمک سگ ها قدم به ساختمانی مخروبه در همان نزدیکی گذاشتند و در میان خاکسترهای آتش افروخته شده، با نیم تنه جسدی سوخته مواجه شدند که احتمال می رود متعلق به نازگل باشد. بعد از آن بود که بقایای جسد برای شناسایی هویت به پزشکی قانونی منتقل شد.

در صورتی که هویت نازگل تایید شود، گمانه زنی های اولیه حکایت از این دارد که او در محل دیگری به قتل رسیده، جسدش زیر خاک دفن شده و سپس بقایای آن به نزدیک محلی که نازگل گم شده منتقل شده است. با کشف بقایای جسد، پلیس با سرنخ هایی که عامل یا عاملان حادثه به جای گذاشته اند، یک ماه پس از رقم خوردن حادثه هولناک در یک قدمی رمزگشایی از آن قرار گرفته است. با این حال امیدواری از اینکه پلیس بتواند از پرونده رمزگشایی کند، تنها روزنه ای است که پیش روی همگان قرار دارد و با تشخیص هویت این جسد از سوی سازمان پزشکی قانونی، پلیس یک قدم به کشف پرونده نزدیک خواهد شد.

 در جریان بسیاری از پرونده ها شاهد بوده و هستیم که دادستان ها یا روسای قوه بنا بر اهمیت پرونده و نگرانی که جامعه را فرامی گیرد دستور خارج از نوبت برای رسیدگی صادر می کنند. در این پرونده هم خانواده نازگل از حجت الاسلام محسنی اژه ای، رییس دستگاه قضا درخواست کردند برای معصومیت طفل خردسال و نگرانی که جامعه را دربرگرفته است به پرونده ورود پیدا کنند.

پایان خبر انکو