معرفی و نقد سریال کات

اگر دنبال یک تجربه سینمایی متفاوت و پر از خنده هستید که هم مغزتان را به چالش بکشد و هم لبخند به لبانتان بیاورد، احتمالاً نام کات! به گوشتان خورده. البته، بیایید همین اول کاری یک سوتفاهم را برطرف کنیم؛ با اینکه شاید به اشتباه دنبال سریال کات باشید، اما منظور اصلی ما همان فیلم کمدی و هیجان انگیز «کات!» (Final Cut 2022) است که با ساختار منحصر به فردش، حسابی سروصدا کرده و قلب خیلی از سینمادوست ها را تسخیر کرده. این فیلم، بازسازی هوشمندانه و پرانرژی یک شاهکار ژاپنی است که کارگردان فرانسوی، میشل آزاناویسیوس، دست به کار شده و با چاشنی فرهنگ و طنز فرانسوی، یک اثر دیدنی خلق کرده.

تاحالا شده فکر کنید پشت صحنه فیلم سازی، اونم یه فیلم زامبی کم هزینه، چه خبره؟ «کات!» دقیقاً همین سؤال رو با یه لحن کمدی جواب می ده. این فیلم نه تنها یه کمدی زامبی بامزه ست، بلکه به نوعی ادای دینی هم به کل صنعت سینما، مخصوصاً اون فیلم های مستقل و کم بودجه ای که با عشق و علاقه ساخته می شن، محسوب می شه. از اون دست فیلم هایی که بعد از دیدنش، دلت می خواد یه بار دیگه هم ببینی تا جزئیات بامزه ش رو از دست ندی و به ظرافت های کارگردانی و بازیگری ش بیشتر پی ببری. «کات!» نشون می ده که چطور با خلاقیت، پشتکار و البته کمی چاشنی دیوانگی، می شه از یک ایده ساده، یک کمدی ناب و به یاد موندنی ساخت.

این فیلم فقط یه بازسازی ساده نیست؛ بلکه نشون دهنده اینه که چطور یک ایده عالی می تونه در فرهنگ های مختلف ریشه کنه و شکوفا بشه، بدون اینکه اصالتش رو از دست بده. میشل آزاناویسیوس با هوشمندی، عناصر اصلی نسخه ژاپنی رو حفظ کرده و در عین حال، «کات!» رو با یه روح فرانسوی آمیخته. این ترکیب، نتیجه ای شده که هم برای طرفداران نسخه اصلی جذابیت داره و هم برای کسانی که برای اولین بار با این ایده روبرو می شن، تجربه ای تازه و لذت بخش به ارمغان میاره.

کارت شناسایی فیلم کات!

قبل از اینکه شیرجه بزنیم تو عمق ماجرا، بیایید یه نگاهی بندازیم به شناسنامه این فیلم جذاب:

• نام های دیگر: Coupez!, Final Cut
• کارگردان: میشل آزاناویسیوس (Michel Hazanavicius)
• کشور سازنده: فرانسه
• سال تولید: 2022
• ژانر: کمدی، ترسناک (زامبی)، متا-سینمایی، هنری
• مدت زمان: 112 دقیقه
• بازیگران اصلی: رومن دوریس (Romain Duris)، برنیس بژو (Bérénice Bejo)، فینگان اولدفیلد (Finnegan Oldfield)، متیلدا لمیور (Matilda Lutz)
• امتیازات (میانگین): IMDb: 6.7/10، Rotten Tomatoes: 81% (امتیاز نگارنده: 7.5/10)

این اطلاعات اولیه بهمون کمک می کنه تا بهتر با فیلم آشنا بشیم و بدونیم داریم با چه اثری روبرو می شیم. فیلمی که در ظاهر شاید یه کمدی زامبی ساده به نظر بیاد، ولی در لایه های زیرینش، دنیایی از طنز، نقد و ادای احترام به سینما رو پنهان کرده.

پیشینه و ایده اصلی فیلم: از ژاپن تا فرانسه

«کات!» صرفاً یک فیلم مستقل نیست؛ این فیلم یک بازسازی هوشمندانه از یک شاهکار ژاپنی به نام «دوربین را نگه ندار!» (One Cut of the Dead) محصول سال ۲۰۱۸ است. فیلم اصلی که به کارگردانی شینیشیرو اوئدا ساخته شد، با بودجه ای بسیار کم و تیمی عمدتاً ناشناس، به یک پدیده جهانی تبدیل شد و تحسین منتقدان و تماشاگران را برانگیخت. نوآوری اصلی آن فیلم در ساختار روایی اش بود: یک فیلم زامبی که در ظاهر یک سکانس-پلان ۳۷ دقیقه ای به نظر می رسید، اما در ادامه، داستان پشت صحنه و ماجراهای ساخت همان سکانس-پلان فاش می شد و کمدی اصلی از همین تضاد شکل می گرفت.

حالا سؤال اینجاست که چرا یک کارگردان مطرح فرانسوی مثل میشل آزاناویسیوس، تصمیم به بازسازی چنین اثری گرفته؟ جواب شاید در جذابیت بی حدوحصر ایده اصلی و پتانسیل کمدی و متا-سینمایی آن نهفته باشد. آزاناویسیوس، کارگردان صاحب نامی است که با آثاری چون «آرتیست» (The Artist) که جایزه اسکار بهترین فیلم را برد، و «گدار عشق من» (Redoubtable) شناخته می شود. او که پیشینه ای در خلق آثار طنزآمیز و ادای دین به سینمای کلاسیک دارد، بهترین گزینه برای این چالش بود.

مفهوم متا-سینما در «کات!» به زیبایی هرچه تمام تر به نمایش گذاشته شده است. متا-سینما یعنی فیلمی که درباره خودش یا فرآیند فیلم سازی صحبت می کند. «کات!» با نمایش فرآیند تولید یک فیلم زامبی کم بودجه، نه تنها به این ژانر ادای احترام می کند و با آن شوخی های هوشمندانه ای دارد، بلکه به تماشاگر این فرصت را می دهد که از نزدیک با چالش ها، سختی ها، و البته لحظات خنده دار و غیرمنتظره پشت صحنه سینما آشنا شود. فیلم با نشان دادن اینکه چطور با منابع محدود و مشکلات فراوان می توان یک اثر هنری (حتی از نوع B-Movie) خلق کرد، روح سرسخت و پرشور سینمای مستقل را جشن می گیرد.

داستان و ساختار روایی بی نظیر: لایه لایه تا خنده

«کات!» از آن فیلم هایی است که نمی شود خلاصه اش را بدون اشاره به ساختار روایی خاصش تعریف کرد، اما سعی می کنیم بدون لو دادن قسمت های اصلی، شما را با کلیت داستان آشنا کنیم. فیلم در مورد گروهی از فیلم سازان نسبتاً آماتور است که قصد دارند یک فیلم زامبی کم هزینه و پر از خونریزی بسازند. کارگردان این پروژه، مردیست که جاه طلبی های زیادی دارد اما با واقعیت های تلخ صنعت سینما دست وپنجه نرم می کند. او به همراه تیم بازیگری و عواملش، در یک مکان متروکه گیر افتاده اند تا یک سکانس-پلان طولانی و پیچیده از حمله زامبی ها را ضبط کنند. اما خب، حوادث عجیب و غریب و خنده دار از راه می رسند و همه چیز به هم می ریزد.

تحلیل ساختار سه پرده ای فیلم

ساختار «کات!» مثل یه پازل جذاب می مونه که تکه هایش کم کم کنار هم قرار می گیرند و تصویر نهایی را شکل می دهند. فیلم به سه پرده مجزا تقسیم شده که هر کدام نگاه متفاوتی به داستان دارند:

1. پرده اول: سکانس-پلان زامبی (یک برش مرگبار): فیلم با یک سکانس-پلان طولانی و ظاهراً بدون کات آغاز می شود. شما به عنوان تماشاگر، ناگهان وسط یک فیلم زامبی خونین و بی منطق پرت می شوید که به نظر می رسد کاملاً واقعی و بدون وقفه در حال رخ دادن است. این بخش از فیلم، پر از لحظات دلهره آور، گریم های بد و صحنه های اغراق شده است که ممکن است شما را گیج کند و حتی با خودتان بگویید: این دیگه چه فیلمیه؟!. اما دقیقاً همین شوک اولیه و گیجی، پله ای است برای درک عمق کمدی که در ادامه فاش می شود. این پرده به خوبی حس وحشت، هرج و مرج و ناهماهنگی های یک فیلم کم بودجه را القا می کند.
2. پرده دوم: پشت صحنه و زندگی کارگردان (فاش شدن واقعیت): بعد از پایان آن سکانس-پلان دیوانه وار، فیلم کاملاً تغییر لحن می دهد. ما به پشت صحنه می رویم و با واقعیت های مربوط به ساخت آن سکانس-پلان آشنا می شویم. این بخش نه تنها از لحاظ کمدی، بلکه از نظر دراماتیک هم قوی عمل می کند. اینجا متوجه می شویم که آن زامبی های خونخوار و بازیگران ناهماهنگ، در واقع چه کسانی هستند و چه ماجراهایی در زندگی شخصی شان دارند. با کارگردان و همسرش (که خودش هم بازیگر است) و تیم تولیدش آشنا می شویم و می بینیم که برای ساخت آن «شاهکار» ظاهری، چه بلایی سرشان آمده است.
3. پرده سوم: فرآیند طاقت فرسای ساخت (هرج و مرج شیرین): اینجا اوج کمدی و جذابیت فیلم است! پرده سوم تمام جزئیات خنده دار، چالش برانگیز و گاهی اوقات فاجعه بار ساخت آن سکانس-پلان ابتدایی را به تصویر می کشد. از ناهماهنگی های بازیگران و مشکلات فنی گرفته تا خلاقیت های بداهه و لحظات جنون آمیز عوامل برای نجات پروژه، همه و همه دست به دست هم می دهند تا یک کمدی موقعیت بی نظیر خلق کنند. این بخش نه تنها شما را از خنده روده بر می کند، بلکه درکی عمیق تر از عشق و فداکاری عوامل فیلم سازی، حتی در بدترین شرایط، به شما می دهد. می بینید که چطور با وجود تمام مشکلات، شور و اشتیاق می تواند معجزه کند و یک کات! واقعی را رقم بزند.

این ساختار لایه لایه، نقش کلیدی در شکل گیری کمدی و درک عمیق تر پیام فیلم دارد. با هر پرده جدید، نگاه شما به پرده های قبلی عوض می شود و متوجه می شوید که چقدر از جزئیات و شوخی های پنهان را در ابتدا از دست داده بودید. این همان جادوی سینماست که «کات!» به زیبایی هرچه تمام تر آن را جشن می گیرد.

«کات!» ثابت می کند که خلاقیت و شور و اشتیاق، حتی با بودجه ای ناچیز و هزار و یک مشکل، می تواند اثری به یادماندنی خلق کند. این فیلم یک ادای دین کمدی به تمام کسانی است که عاشق سینما هستند و برایش می جنگند.

نقد و تحلیل تخصصی: نگاهی به پشت پرده «کات!»

حالا که با ساختار و ایده اصلی فیلم آشنا شدیم، وقتش رسیده که عمیق تر به جنبه های مختلف «کات!» نگاه کنیم و ببینیم چرا این فیلم تا این حد مورد تحسین قرار گرفته است.

کارگردانی میشل آزاناویسیوس: وفاداری هوشمندانه

میشل آزاناویسیوس نشان می دهد که چرا یکی از کارگردانان برجسته سینمای فرانسه است. او با اینکه کاملاً به نسخه اصلی ژاپنی وفادار می ماند و بسیاری از ایده ها و حتی قاب بندی ها را حفظ می کند، اما به طرز هوشمندانه ای روایت را فرانسوی می کند. این فرانسوی کردن فقط به معنای تغییر زبان دیالوگ ها نیست؛ بلکه به معنای تزریق یک روح خاص، یک حس طنز متفاوت و یک نگاه فرهنگی به شخصیت ها و موقعیت هاست. آزاناویسیوس مهارت فوق العاده ای در خلق کمدی موقعیت دارد و ریتم و ضرباهنگ بالای فیلم را به خوبی مدیریت می کند. بازی ها در هر سه پرده، مخصوصاً در پرده سوم که اوج هرج و مرج و کمدی است، به طرز شگفت آوری کنترل شده و انرژی بخش هستند.

اگر کارهای قبلی آزاناویسیوس را دیده باشید، مثل «آرتیست» که یک ادای دین صامت و باشکوه به دوران کلاسیک هالیوود بود، یا «گدار عشق من» که نگاهی طنزآمیز به زندگی ژان لوک گدار داشت، متوجه می شوید که «کات!» کاملاً در راستای علاقه او به متا-سینما و استفاده از طنز برای کاوش در دنیای فیلم سازی قرار دارد. او در «کات!» توانسته بین کمدی اسلپستیک، کمدی سیاه و کمدی موقعیت، تعادلی مثال زدنی ایجاد کند.

بازیگری و نقش آفرینی ها: ستاره های چندلایه

بازیگران در این فیلم، کار بسیار دشواری دارند. آن ها نه تنها باید نقش های خود را در فیلم داخلی زامبی به خوبی ایفا کنند، بلکه باید پشت صحنه هم شخصیت های متفاوتی را به نمایش بگذارند. رومن دوریس در نقش کارگردان، برنیس بژو (که همسر آزاناویسیوس است) در نقش همسر کارگردان، و سایر بازیگران فرعی، همگی یک گروه تمام عیار هستند که با انرژی و اشتیاق مثال زدنی، مخاطب را تا انتها با خود همراه می کنند. شیمی بین بازیگران عالی است و این به جذابیت لحظات کمدی و دراماتیک فیلم کمک شایانی می کند. آن ها به خوبی توانسته اند تفاوت بین بازی در یک فیلم و بازی در پشت صحنه ساخت آن فیلم را به نمایش بگذارند.

فیلم نامه و دیالوگ نویسی: سادگی هوشمندانه

فیلم نامه «کات!» با وجود سادگی ظاهری، بسیار هوشمندانه نوشته شده است. این فیلم نامه نه تنها تعادلی عالی بین درام و کمدی ایجاد می کند، بلکه اجازه نمی دهد که پیرنگ اصلی از مسیر خود خارج شود. دیالوگ نویسی ها، به خصوص در نسخه فرانسوی، بسیار گیراتر و بامزه تر از نسخه ژاپنی است و این یکی از نقاط قوت بازسازی آزاناویسیوس محسوب می شود. فیلم به خوبی نشان می دهد که چطور با یک ایده ساده، می توان یک داستان لایه لایه و پر از جزئیات کمدی ساخت و مخاطب را بدون حاشیه پردازی، سرگرم نگه داشت.

درونمایه ها و پیام های فیلم: ستایش سینما

«کات!» فقط یک کمدی نیست؛ این فیلم یک نامه عاشقانه به سینماست. به سینمای مستقل، به فیلم های گروه ب، و به تمام کسانی که با شور و اشتیاق فراوان، با کمترین امکانات و بزرگترین چالش ها، سعی می کنند قصه ای را روایت کنند. فیلم نشان می دهد که چطور شور و عشق به هنر، می تواند بر تمام مشکلات فائق آید. همچنین، «کات!» نگاهی طنزآمیز و در عین حال واقع گرایانه به صنعت سینما دارد و چالش های تولید، انتظارات غیرمنطقی، و فشارهای پشت صحنه را به زیبایی به تصویر می کشد. پیام اصلی این است: سینما با تمام کاستی ها و مشکلاتش، همچنان جادویش را حفظ کرده و شایسته ستایش است.

نقاط قوت کلیدی فیلم: چرا باید «کات!» را دید؟

• خلاقیت بی نظیر در ساختار روایی و ارائه داستان.
• کمدی هوشمندانه و پر انرژی که شما را از خنده روده بر می کند.
• بازی های عالی و هماهنگ تیم بازیگری.
• ادای احترام واقعی به سینمای مستقل و فیلم سازان عاشق.
• توانایی در حفظ ریتم و ضرباهنگ بالا تا پایان فیلم.

نقاط ضعف احتمالی: نیمه خالی لیوان

برای کسی که نسخه اصلی ژاپنی، یعنی «دوربین را نگه ندار!» را دیده باشد، «کات!» ممکن است کمی تکراری به نظر برسد. گرچه بازسازی با افزودن روح فرانسوی و تغییرات جزئی، تلاش می کند تا تازگی خود را حفظ کند، اما ایده اصلی دیگر غافلگیرکننده نخواهد بود. همچنین، ممکن است سادگی بیش از حد پیرنگ برای برخی از مخاطبان که به دنبال داستان های پیچیده تر هستند، جذاب نباشد. با این حال، این ها بیشتر به سلیقه شخصی برمی گردند تا ایرادات اساسی در ساختار فیلم.

مقایسه با نسخه اصلی ژاپنی: یک بازسازی موفق؟

وقتی صحبت از بازسازی یک فیلم محبوب می شود، همیشه این ترس وجود دارد که اثر جدید نتواند به پای نسخه اصلی برسد. اما «کات!» یکی از آن بازسازی های نادر است که نه تنها چیزی از ارزش های اصلی کم نمی کند، بلکه با افزودن چاشنی های جدید، تجربه متفاوتی را ارائه می دهد. خب، بیایید ببینیم چه شباهت ها و تفاوت هایی بین این دو وجود دارد.

شباهت های اساسی: هسته مشترک

«کات!» به طور کلی، وفاداری زیادی به ساختار و ایده اصلی «دوربین را نگه ندار!» دارد. تقریباً تمام عناصر اصلی داستان، از سکانس-پلان ابتدایی زامبی ها گرفته تا ماجراهای پشت صحنه و چگونگی فاش شدن راز ساخت فیلم، از نسخه ژاپنی وام گرفته شده اند. حتی بسیاری از شوخی ها و لحظات کمدی هم عینا تکرار شده اند. این وفاداری نشان دهنده احترام آزاناویسیوس به اثر اصلی و درک او از نقاط قوت آن است.

• ساختار سه پرده ای منحصر به فرد.
• ایده اصلی «فیلم درون فیلم».
• شخصیت های اصلی با ویژگی های مشابه.
• کمدی مبتنی بر موقعیت و هرج و مرج پشت صحنه.
• ادای احترام به سینمای مستقل و تلاش عوامل.

تفاوت ها و افزوده ها: چاشنی فرانسوی

با وجود شباهت ها، آزاناویسیوس نوآوری هایی هم در بازسازی خود به کار برده تا «کات!» صرفاً یک کپی نباشد:

1. فرانسوی کردن فضا و دیالوگ ها: همانطور که قبلاً اشاره شد، لحن و دیالوگ ها در «کات!» با چاشنی طنز فرانسوی آمیخته شده که به فیلم روح و شخصیت خاص خودش را می دهد. این تغییر فرهنگی، باعث می شود که فیلم برای مخاطب فرانسوی زبان و اروپایی، ملموس تر و جذاب تر باشد. دیالوگ ها در نسخه فرانسوی، گاهی اوقات تیزتر و بامزه تر از نسخه ژاپنی هستند و به درک بهتر شخصیت ها کمک می کنند.
2. عمق بخشیدن به برخی شخصیت ها: شاید در نسخه ژاپنی، برخی از شخصیت ها کمی سطحی تر بودند، اما در «کات!»، آزاناویسیوس سعی کرده به برخی از آن ها عمق بیشتری ببخشد و روابط بینشان را ملموس تر کند. مثلاً رابطه کارگردان و همسرش، در نسخه فرانسوی کمی پررنگ تر و دوست داشتنی تر به تصویر کشیده شده است.
3. تیم بازیگری شناخته شده تر: نسخه ژاپنی با بازیگران عمدتاً ناشناس ساخته شد، در حالی که «کات!» از بازیگران شناخته شده تر فرانسوی استفاده می کند. این موضوع می تواند به جذابیت فیلم برای مخاطبان بین المللی اضافه کند.
4. طراحی تولید و ارزش های بصری: با اینکه هر دو فیلم کم بودجه هستند، اما «کات!» در برخی جزئیات بصری و طراحی تولید، کمی صیقلی تر به نظر می رسد، بدون اینکه به روح سینمای گروه ب خدشه ای وارد شود.

کدام نسخه برتر است؟

این سؤال مثل این می ماند که بگویید کدام فرزندتان را بیشتر دوست دارید! واقعیت این است که هر دو فیلم، شاهکارهای کمدی هستند و تجربه های متفاوتی را ارائه می دهند. نسخه اصلی ژاپنی به دلیل اصالت ایده و اینکه پیشگام این ساختار روایی بود، جایگاه ویژه ای دارد. سادگی و خلوص آن، برای بسیاری جذاب تر است.

از طرف دیگر، «کات!» به عنوان یک بازسازی موفق، نشان می دهد که چگونه می توان یک ایده عالی را دوباره تفسیر کرد و با افزودن عناصر فرهنگی و طنز خاص، آن را برای مخاطبان جدیدی جذاب ساخت. اگر نسخه ژاپنی را ندیده اید، «کات!» می تواند یک نقطه شروع عالی باشد. اگر هم نسخه ژاپنی را دیده اید، تماشای «کات!» برایتان مثل یک بازی پیدا کردن تفاوت ها خواهد بود که هم از دیدن دوباره یک داستان دوست داشتنی لذت می برید و هم به هوشمندی بازسازی آزاناویسیوس پی می برید.

به طور خلاصه، هیچ کدام بر دیگری برتر نیستند؛ بلکه مکمل یکدیگرند. هر کدام از این فیلم ها، تجربه ای منحصر به فرد را ارائه می دهند و تماشای هر دو، به درک عمیق تری از خلاقیت سینمایی کمک می کند.

چرا تماشای «کات!» مهم است؟

شاید بپرسید توی این دریای بی کران فیلم های سینمایی، چرا باید وقتمون رو صرف «کات!» کنیم؟ دلایل زیادی برای تماشای این فیلم وجود داره که فراتر از صرفاً سرگرمی هستند:

1. یک نفس تازه در کمدی: توی دورانی که خیلی از کمدی ها فرمول وار و قابل پیش بینی شدن، «کات!» مثل یه نسیم خنک و تازه می مونه. این فیلم ثابت می کنه که کمدی هنوز می تونه خلاقانه، هوشمندانه و غافلگیرکننده باشه. با ساختار روایی خاصش، شما رو مجبور می کنه به شکلی متفاوت به روایت نگاه کنید و این خودش یه تجربه لذت بخش و آموزنده ست.
2. بازسازی ای که شرمنده نسخه اصلی نیست: بازسازی های هالیوودی و غیرهالیوودی زیادی رو دیدیم که از نسخه اصلیشون یه کپی بد و بی روح بودن. اما «کات!» جزء اون بازسازی های نادر و موفقه که نه تنها اعتبار نسخه ژاپنی رو زیر سوال نمی بره، بلکه با افزودن چاشنی های خاص خودش، جایگاه خودش رو پیدا می کنه. این نشون می ده که بازسازی موفق، نه به معنای کپی برداری، بلکه به معنای تفسیر و زندگی بخشیدن دوباره به یک ایده عالیه.
3. سفری جذاب به دنیای پشت صحنه سینما: اگه همیشه کنجکاو بودید که پشت صحنه فیلم سازی، اونم یه فیلم کم بودجه و پرچالش، چه خبره، «کات!» یه فرصت عالی برای این کشفه. فیلم با طنزی بی نظیر، تمام سختی ها، بدشانسی ها، خلاقیت های بداهه و حتی دیوانگی های عوامل رو به تصویر می کشه. بعد از دیدن این فیلم، با یه نگاه متفاوت و احترام بیشتری به تیتراژ پایانی فیلم ها نگاه می کنید.
4. یادآوری اهمیت شور و اشتیاق: «کات!» یه درس بزرگ در مورد شور و اشتیاق و عشق به کاره. نشون می ده که چطور یه گروه آدم، با کمترین امکانات و بزرگترین مشکلات، حاضرن هر کاری بکنن تا پروژه شون رو به سرانجام برسونن. این فیلم یه منبع الهام برای هر کسیه که تو هر حوزه ای، با چالش ها روبرو می شه و نیاز به تلنگری برای ادامه دادن داره.

خلاصه که «کات!» فراتر از یک کمدی زامبی ساده است؛ این فیلم یه جشن برای سینما، یه ادای دین به خالقانش و یه تجربه سرگرم کننده و تأمل برانگیز برای تماشاگرشه. پس اگه دنبال یه فیلم خاص و متفاوت هستید، «کات!» رو از دست ندید.

نتیجه گیری

«کات!» یا همان «Final Cut» میشل آزاناویسیوس، یک الماس درخشان در ژانر کمدی و متا-سینماست. این فیلم نه تنها به عنوان یک بازسازی موفق و هوشمندانه از نسخه ژاپنی خود می درخشد، بلکه با اضافه کردن چاشنی طنز فرانسوی و نگاهی عمیق تر به شخصیت ها، تجربه ای منحصر به فرد را به ارمغان می آورد. از ساختار روایی سه پرده ای بی نظیرش که مخاطب را درگیر بازی کشف و شهود می کند تا کارگردانی دقیق و بازی های پرانرژی بازیگران، همه و همه دست به دست هم می دهند تا «کات!» را به یکی از بهترین کمدی های سال های اخیر تبدیل کنند. این فیلم، ادای احترامی پرشور به سینما، به خصوص سینمای مستقل و تلاش های بی وقفه ی عوامل پشت صحنه است.

اگر به دنبال فیلمی هستید که هم شما را از ته دل بخنداند و هم نگاهتان را به فرآیند فیلم سازی تغییر دهد، «کات!» یک گزینه عالی است. چه طرفدار کمدی های زامبی باشید، چه عاشق فیلم های با ساختار روایی متفاوت، و چه فقط به دنبال یک تجربه سینمایی شاد و سرگرم کننده باشید، این فیلم حتماً شما را راضی خواهد کرد. پس، بدون معطلی به تماشایش بنشینید و از این سفر کمدی لذت ببرید. حتماً نظرات و تجربه های خودتون رو در مورد این فیلم با ما به اشتراک بذارید.