مواجهه با همشهری هایی که اهلی شدند!

امروز، روز جهانی «کمک به حیوانات» است؛ چیزی که قطعا همه ما آن را دوست داریم اما شاید چیز زیادی از فرهنگ کمک به حیوانات ندانیم. فرهنگ کمک کردن توصیه شده و زیباست اما اصلا بعید نیست که ما با کمک بی جا به دیگران آسیب بزنیم!

به گزارش انکو، در طول تاریخ انسان در تعامل با طبیعت توانست اهلی کردن حیوانات را بیاموزد و از همان زمان بود که زندگی کمی برایش راحت تر شد. در واقع بشر با «اهلی کردن» علاوه بر آنکه توانست خطر مواجه با گونه مهاجم را کاهش دهد، حتی توانست به نقطه ای برسد که از حیوانات در زندگی روزمره اش استفاده کند و از آن به بعد بود که حضور حیوانات در کنار انسان ها شکل و شمایل دیگری به خود گرفت. 

با گسترش شهرنشینی، حضور و زندگی آزاد حیوانات در کنار انسان ها محدودتر شد؛ چنانچه اکنون هنگام تردد در سطح شهر گونه های کمتری از حیوانات مانند گربه ها، سگ ها، پرندگان، موش ها و… را می بینید؛ البته نوع حیواناتی که با انسان ها زندگی می کنند در هر شهر متفاوت است، اما غالبا گونه های یاد شده در تمام شهرها حضور دارند.

با این وجود موضوعی که در طول سال های گذشته بسیار به چشم می آید، اهمیت جا افتادن «فرهنگ زندگی در کنار حیوانات» است. در شرایطی که یک سرِ طیف با توجه بیش از حد به حیواناتی که آزادانه در یک شهر با ما زندگی می کنند، باعث ایجاد مشکلاتی نظیر برهم خوردن چرخه طبیعی زندگی آنها می شوند، عده ای دیگر در سمت مقابل با آزار و اذیت حیوانات سعی دارند چرخه زیست طبیعی را به شکل دستی کنترل کنند. روندی که به نظر می رسد اتخاذ برخی سیاست های نادرست مانند آنچه که طی سالیان قبل در مورد جمع آوری سگ های ولگرد شاهد آن بودیم، بر بروز برخی رفتارهای هیجانی بی تاثیر نبوده است. 

اما چگونه می توان در فضای شهری زندگی مسالمت آمیزی با حیوانات داشت و در عین حال چرخه طبیعی زندگی آنها را برهم نزد؟ 

* تعادل را نگه دارید*

حیوانات نه نیازمند توجه بیش از حد هستند و نه باید به طور کامل حضور آنها را در کنار خودمان نادیده بگیریم. آنها حضور دارند تا تعادل چرخه زندگی حفظ شود؛ بنابراین حفظ تعادل در برخورد با حیوانات مهم است. 

* کودکان را فراموش نکنید*

از آنجایی که کودک آیینه تمام نمای رفتار بزرگسالان است، فرهنگ برخورد با حیوانات هم از سنین کم در او شکل می گیرد؛ بنابراین گفتن جملاتی مانند «اگر این کار بد رو انجام بدی، میگم آقا سگه بیاد و…» نه تنها باعث ایجاد حس ترس در کودک می شود که حتی بعید نیست همین احساس باعث شود او در بزرگسالی رفتار غلطی مانند حیوان آزاری از خود بروز دهد. 

*حیوانات هم آزار می بینند*

لگد زدن به حیوانات، ترساندن آنها و… بهانه خوبی برای سرگرم شدن نیست. هرچند برخی در آزار حیوانات از این حد هم فراتر رفته و آسیب جدی فیزیکی مانند کندن دُم گربه، کندن گوش سگ و… به آنها وارد می کنند. 

* آداب غذا دادن به حیوانات را یاد بگیریم*

در سال های اخیر رفتار اغراق شده با حیوانات افزایش یافته است. در گذشته افرادی که تمایل داشتند به حیوانات غذا بدهند معمولا اضافه غذای خود را برای آنها می ریختند، اما در چند سال گذشته برخی افراد بدون دانستن آداب غذا دادن به حیوانات حتی بخشی از درآمد خود را صرف تهیه غذا برای حیوانات شهری می کنند. درحالی که این کار تغییر ذایقه غذایی حیوانات را به دنبال داشته و درعین حال باعث می شود حیوان از خوی طبیعی خودش که شکار کردن است، فاصله بگیرد و همین موضوع چرخه تولیدمثل کلیه حیوانات را تحت تاثیر قرار دهد. 

این موضوع حتی برای پرندگان شهری هم که خوی شکاری ندارند باید در نظر گرفته شود. در واقع همانگونه که خوب است در فصل زمستان که پیدا کردن دانه سخت است برای آنها دانه بریزیم، از سمت مقابل باید بدانیم اگر این کار را در سایر فصل ها هم انجام دهیم به چرخه زیست پرندگان آسیب وارد کرده و سبب افزایش بی رویه جمعیت آنها می شویم.

*به نوزاد حیوانات دست نزنیم*

افزایش تولید مثل حیوانات معمولا در فصل پاییز و زمستان اتفاق می افتد. همان طور که خوب است اگر توانستیم به حیوانی که تازه زایمان کرده غذا بدهیم نباید این نکته را فراموش کنیم که حتی با وجود جذابیت توله های تازه متولد شده او، نمی توانیم آنها را از مادرشان جدا کنیم چرا که هم مانند مادرش توانایی نگهداری از او را نداریم و هم در برخی گونه های جانوری اگر توله متولد شده بوی دست انسان را بگیرد، مادرش دیگر به او توجهی نخواهد کرد و این کار ممکن است باعث مرگ او شود.

پایان خبر انکو