مادرانی که فرزند اوتیسم دارند

براساس تحقیقاتی که تا کنون انجام شده است، عوامل مختلفی برای بروز اوتیسم در کودکان احتمال داده شده است. ازجمله این عوامل می توان به ژنتیک و نقش آن در بروز این اختلال اشاره کرد و ابتلا به اوتیسم را تا حدودی ارثی دانست .با استفاده از حجم گسترده ای از داده های تحقیقاتی، محققان به این نتیجه رسیدند که کودکان دارای طیف اوتیسم را می توان بر اساس شرایطی که مادر، همزمان با بارداری تجربه کرده است، به سه زیر گروه تقسیم کرد و این زیر گروه ها با عوامل خطر مختلف دوران بارداری مرتبط هستند.

لباس اسپایدرمن بچه گانه علاوه بر زیبایی، راحتی و انعطاف پذیری لازم را برای حرکت و بازی فراهم می کند. گروه اول: عفونت ها، داروهای ضد التهابی و سایر داروهای پیچیده . گروه دوم: اختلالات مفصلی و مشکلات سیستم ایمنی. گروه سوم:  عوارض کلی بارداری. این تحقیق نشان داد، عوامل خطرزای بارداری بر ابتلای به طیف های مختلف اوتیسم تاثیرگذار است. این مطالعه شامل سوابق پزشکی 1258 کودک مبتلا به اوتیسم و 122559 کودک سالم و همچنین مادران آنها از قبل از بارداری تا پنج سالگی بود.

نقش داروهای صرع در ابتلا به اوتیسم

در جدیدترین تحقیقات، دانشمندان انگلیسی در حال بررسی نقش داروهای صرع در احتمال ابتلا به این اختلال هستند. محققان تحقیقات خود را بر روی مادرانی که  داروی ضد تشنج به نام توپیرامات مصرف کرده بودند متمرکز کردند.  این مطالعه نشان داد از میان کودکانی که مادرانشان توپیرامات را برای مدیریت صرع خود در دوران بارداری مصرف کرده بودند، 4.3 درصد مبتلا به اوتیسم و 3.1 درصد مبتلا به ناتوانی ذهنی در سن 8 سالگی شده بودند. در مقایسه، در بین زنان صرعی که در دوران بارداری داروهای ضد تشنج مصرف نکرده بودند، به ترتیب 1.5 و 0.8 درصد ابتلا به اوتیسم یا ناتوانی ذهنی افزایش یافته بود.

براساس گزارشی که در جاما نت ورک منتشر شد از 25000 کودک مبتلا به اوتیسم 16000 نفر از آنها از مادران مبتلا به صرع متولد شده بودند که قبل از تولد فرزندشان، توپیرامات و والپروات مصرف می کردند. لباس مرد عنکبوتی واقعی برای جلوگیری از آسیب های خارجی بسیار موثر بود و مانند یک ضربه گیر عمل میکرد .  براساس این گزارش این داروهاباعث افزایش 2 تا 4 برابری خطر ابتلا به  اختلالات طیف اوتیسم و ناتوانی ذهنی شده بود.داروی ضد تشنج دیگری نیز به نام والپروات، در حال حاضر در ابتلا به اوتیسم موثر شناخته شده و در سال 2018، آژانس دارویی اروپا تا حدی استفاده از والپروات را در دوران بارداری ممنوع کرد.

نقش ژنتیک در ابتلا به اوتیسم چقدر است؟

یک مطالعه جدید نشان می دهد زنانی که  از برخی بیماری های ژنتیکی رنج می برند، احتمال بیشتری دارد که دچار شرایط یا رفتارهایی شوند که خود با اوتیسم در کودکان مرتبط است.الکساندرا هاودال، محقق ارشد، دانشیار روان شناسی در دانشگاه اسلو در نروژ، می گوید: اینکه تحقیقات ما به سمتی حرکت کند که هم نقش ژنتیک را در بروز برخی بیماری های کودکان اثبات کند و هم به نتایج گمراه کننده و یا احساس گناه غیرضروری در والدین منتج نشود ، بسیار مهم است.انواع اختلالات در دوران بارداری، مانند داروها یا بیماری ها، ممکن است کودکان را مستعد ابتلا به اوتیسم و یا اسکیزوفرنی کند. با این حال، هنوز مشخص نیست که چنین تاثیرات قبل از تولد تا چه حد قوی است، زیرا ژن هایی که والدین به فرزندان خود منتقل می کنند نیز ممکن است در ایجاد این شرایط نقش داشته باشند.

افسردگی مادر در دوران مبتلا با احتمال ابتلا به اوتیسم ارتباط دارد؟یک مطالعه در سال 2018 با تحقیق بر روی 194494 جفت مادر و کودک نشان داد که احتمال ابتلا به اوتیسم در کودکان بیش از آنکه تحت تاثیر داروهای ضدافسردگی باشد، تحت تاثیر علایم افسردگی مادر در دوران بارداری است . اما شواهد زیادی مبنی بر اینکه مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری به هیچ وجه بر جنین تاثیر نمی گذارد، وجود ندارد. این مطالعه نشان داد که افسردگی درمان شده و درمان نشده در دوران بارداری احتمال ابتلای نوزاد به اوتیسم را افزایش می دهد.

پوشیدن لباس های بتمن بچه گانه می تواند تجربه ی جالبی برای کودکان باشد . افسردگی تنها عامل سلامت روانی نیست که می تواند بر نتایج بارداری تاثیر بگذاردسطوح بالای استرس در دوران بارداری نیز ممکن است با ابتلای کودکان به اوتیسم مرتبط باشد. به نظر می رسد این ارتباط زمانی بیشترین تاثیر را دارد که والدین بین هفته های 25 تا 28 بارداری استرس را تجربه کنند.اوتیسم اختلال پیچیده ای است که طیف وسیعی از مشکلات رفتاری را شامل می شود، به همین دلیل علت اوتیسم نیز پیچیده بوده و به راحتی نمی توان علت بروز آن را به یک فاکتور ثابت نسبت داد.

در مطلب قبل درباره اینکه اوتیسم چیست، برای آشنایی بیشتر با این اختلال، انواع و میزان شیوع آن در مقاله اوتیسم چیست؟ صحبت کردیم. در این مقاله به علت های بروز این اختلال می پردازیم.اوتیسم، یک اختلال رشدی مغزی بوده، که ایجاد اختلال در بخش هایی از مغز که مسیول تفسیر پیام های دریافتی از اندام های حسی و پردازش گفتار در مغزاست، منجر به اوتیسم می شود.این اختلال باعث آسیب در تعاملات اجتماعی و ارتباط و همچنین بروز رفتارهای تکراری و ویژه می شود. اوتیسم بسیاری از بخش های مغز را تحت تاثیر قرار می دهد و این که چطور این اتفاق رخ می دهد، هنوز به درستی درک نشده است.

همچنین بعضی مطالعات در افراد اتیسم، ناهنجاری هایی در چندین ناحیه مغزی شامل مخچه، آمیگدال (بادامه) و هیپوکامپ را نشان داده اند.علت اوتیسم هنوز شناخته شده نیست و نمی توان یک دلیل خاص برای آن مشخص کرد. با توجه به پیچیدگی این اختلال و این حقیقت که علایم طیف اوتیسم و شدت آن متفاوت است، احتمالاً دلایل زیادی برای آن وجود دارد.هم ژنتیک و هم محیط ممکن است، در به وجود آمدن اوتیسم نقش داشته باشند و هر کدام به تنهایی یا به صورت ترکیبی می توانند علت اوتیسم باشند.

علت اوتیسم چیست؟در ابتدا علت اوتیسم را ژنتیک و نقایص آن معرفی می کردند. اما با روند رو به رشد شیوع اختلال اوتیسم و ضروری بودن مسیله پیشگیری از آن ضرورت شناخت علل اوتیسم بیشتر احساس شد و با بررسی های بیشتر پژوهشگران مشخص شد که باید به محیط و علل زیست محیطی توجه بیشتری نمود.امروزه نقایصی در ژن های برخی افراد داری اوتیسم شناسایی گردیده است. در حقیقت اوتیسم یک نشانه ژنتیکی قوی دارد، که البته بسیار پیچیده است و به وسیله تقابل بین ژنی (گروهی از ژن ها) یا گاهی جهش ژنی ایجاد می شود. کودکانی که خواهر یا بردار یا والدی با ASD دارند در معرض خطر بالاتری هستند. همچنین دوقلوها بیشتر دچار این بیماری می شوند، تا کودکانی که یک برادر و خواهر اوتیسم دارند.