از دو قلوهای افسانه ای تا حکایت کوله پشتی/ هشدار به المپیکی ها – خبرگزاری انکو | اخبار ایران و جهان

خبرگزاری انکو: گروه ورزشی- محمد بیرامی: تکواندو ایران سال پر فراز و نشیبی را پشت سر گذاشت، سالی که از موفقیت در مسابقات گرنداسلم آغاز شد و در نهایت با کسب چهار سهمیه حضور در بازی های المپیک 2024 پاریس پایان خوشی رقم زد. مجید افلاکی از روزهای پایانی مهرماه از سوی کمیته فنی به عنوان سرمربی، هدایت تیم ملی را برعهده گرفت و با این تیم عنوان قهرمانی در جام جهانی کره جنوبی را به خود اختصاص داد، در مرحله دوم گرنداسلم نیز یک سهمیه المپیک را برای تکواندو کشور کسب کرد و در نهایت هم سهمیه دوم را نیز با آرین سلیمی در مسابقات قاره ای بدست آورد.

افلاکی در گفت و گو با خبرنگار انکو سخنان خود را با تبریک سال نو به همه هموطنان و آرزوی قبولی و طاعات و عبادات در ماه مبارک رمضان آغاز کرد و ادامه داد: از زمانی که ساعی در راس فدراسیون قرار گرفت، تکواندو روزهای پرکار و حساسی را پشت سر گذاشت. سال 1402 هم همین شرایط را داشت و ترافیک سنگینی به لحاظ مسابقات برون مرزی پشت سر گذاشتیم و این رقابت ها از آن جهت اهمیت دو چندانی داشت که تمرکز و تلاش مجموعه تکواندو بر روی سهمیه های المپیک بود. در این مدت اتفاقات متعددی افتاد و سنگ اندازی های زیادی صورت گرفت، ولی خدا را شکر فدراسیون و ورزشکاران با کسب چهار سهمیه حضور در بازی های المپیک رو سفید شدند.

دو قلوهای افسانه ای

من و هادی ساعی نزدیک به 37 سال است کنار هم و با هم هستیم. از نوجوانی در ترکیب تیم تهران با هم بودیم، بعد در تیم ملی این دوستی ادامه پیدا کرد. زمانی که القاب در ورزش چندان کاربرد نداشت ما به دو قلوهای افسانه ای تکواندو معروف شده بودیم. بعد از آن مهدی بی باک به ما پیوست لقب «مثلث طلایی» را رسانه ها دادند. زمانی که هادی ساعی به عنوان رییس فدراسیون تکواندو انتخاب شد و هنوز به صورت رسمی روی صندلی ریاست ننشسته بود، با هم صحبت کردیم و قرار شد همکاری کنیم، معتقدم جنس و رنگ ساعی متفاوت با دیگر روسای فدراسیون هاست، شاید خیلی ها از دور می بینند جور دیگری تعبیر کنند، اما وقتی وارد کار می شویم و ارتباط می گیریم، این تفاوت بیشتر به چشم می آید. او در مورد تکواندو یک عاشق واقعی است و فردی نیست که در رفاقت کم آورده و یا به عقب برگردد.

تاریخ انقضا ندارد

فکر می کنم افرادی که با ساعی کار کردند، متوجه شدند که مثل خیلی ها تاریخ انقضا روی افراد و همکاران خود نمی گذارد و به قول معروف برای رسیدن به هدف کسی را قربانی نمی کند. به همین دلیل همکاری با او را با جان و دل قبول کردم. در مواقع مختلف پای همه چیز بودم و روزی که برای هدایت تیم ملی با من صحبت کرد، علی رغم تمام مباحث مطرح شده، گفتم اگر خودت (ساعی) و دکتر رحیمی و اعضای کمیته فنی کنارم هستید و کمک می کنید، قبول می کنم.

می گویند مجید افلاکی بد اخلاق است

برخی مواقع لازم است بد اخلاق بود که من هستم، ولی در عین حال خیلی به خرد جمعی اعتقاد دارم. از روزی هم که شروع کردیم، با همین روند پیش رفته ام. این درست که تصمیم نهایی و آخر را با من است، اما پس از مشورت با اساتید برنامه و یا تصمیمی را نهایی می کنم. الحق هم که در این مدت دوستان همه جوره حمایت و کمک کردند. همه درخواست های ما به خوبی انجام شد و در زمان اعزام یا اردو دریغ نکردند. بعد از حضور من در راس کادر فنی مسابقات جام جهانی و گرنداسلم را باید شرکت می کردیم. با هجمه سنگینی مواجه بودیم و کار بسیار سخت بود، که خدا را شکر بعد از سال 2016 که قهرمان نشده بودیم، تیم ما به فینال جام جهانی صعود و سکوی نخست را تصاحب کرد. در مسابقات بخش میکس و در اولین تجربه به نشان برنز دست یافتیم. در گرنداسلم هم با یک کار تیمی منسجم و برنامه ریزی شده یک سهمیه المپیک گرفتیم.

چرا 20 نفر به گرنداسلم اعزام شد؟

در زمان حضور تیم ملی در مسابقات گرنداسلم چین، هجمه زیادی متوجه فدراسیون و کادر فنی تیم ملی بود که چرا این تعداد افراد اعزام شدند. همه کارها همانطور که گفتم با خرد جمعی پیش می رود و در مورد این رویداد هم همین موضوع بود که به یک سهمیه خیلی با ارزش المپیک ختم شد. وقتی وارد محل برگزاری مسابقات شدیم، چین که میزبان بود با یک لشگر عظیم از نفرات خود به مسابقات آمده بود و فقط یک سهمیه در بخش مردان گرفت. روسیه هم با نفرات شاخص و پرتعدادی آمده بود و آنها هم یک سهمیه گرفتند. کره جنوبی شاید با دو تا اتوبوس تکواندوکار حضور داشت و سهمیه نگرفت. ولی ما با وجودی که اطلاعاتی از مسابقات و یا آنالیزی از رقبا نداشتیم با استراتژی که در کمیته فنی طراحی شده بود در بین کشورهایی قرار گرفتیم که یک سهمیه کسب کرد.

اغلب کشورهای شاخص دنیا با آمادگی بالا و نفرات شاخص خود در «ووشی» حضور داشتند و نتیجه ای گرفتند که ما هم گرفتیم. البته معتقدم ما می توانستیم بهتر نتیجه بگیریم. در تیم ما تکواندوکارانی بودند که اولین رویداد برون مرزی خود را تجربه کردند و نفراتی که تازه سال دومی بود که در ترکیب تیم ملی قرار می گرفتند و اگر تجربه بیشتری داشتند یا با دفت عمل بهتر قدر لحظه ها را می دانستند، رسیدن به سهمیه های بیشتر دور از دسترس نبود.

انتخاب و سهمیه آرین سلیمی

پس از مسابقات چین که می توانستیم سهمیه های بیشتری بگیریم و به یک سهمیه بسنده کردیم، باید در مسابقات قاره ای به دنبال سهمیه دوم خود می رفتیم. در این مدت بیش از 15 جلسه با اساتید مختلف، اعضای کمیته فنی و مسیولان فدراسیون داشتیم، تمامی راه ها بررسی شد، اعزام داشتیم که عیار نفرات خود را بیشتر ارزیابی کنیم. با نفرات متعددی مشورت کردیم و در نهایت کمیته فنی به انتخاب وزن 80+ کیلوگرم و آرین سلیمی رای داد. البته ما در وزن 58- کیلوگرم سه تکواندوکار بسیار بسیار قدرتمندی داریم، ولی این فرصت به سلیمی داده شد. تکواندوکاری که از زمان عضویت در تیم ملی در هر میدانی موفق به کسب مدال های با ارزشی شده است و فقط در گرنداسم چین مدال کسب نکرد. ولی در مسابقات انتخابی المپیک قاره ای خوش درخشید و سهمیه دوم را بدست آورد.

هشدار به المپیکی ها

دو نماینده برای حضور در بازی های المپیک داریم که شرایط خوبی دارند، ولی این برای کسب مدال در المپیک کافی نیست. هر دو نماینده ما باید بهترین خود باشند و اگر کمی غفلت کنند، این فرصت را به کادر فنی می دهند تا برای جایگزینی تکواندوکاری دیگر تصمیم گیری کند. البته که الحق با انگیزه فوق العاده بسیار تلاش می کنند. از طرف وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک، شخص هادی ساعی رییس فدراسیون و دکتر رحیمی دبیرکل که مدیر فنی تیم های ملی هستند به خوبی حمایت می شوند.

در تیم ملی مستاجرم

در این مدت به خصوص سه ماه گذشته خیلی اذیت شدم. خودم و خانواده تحت فشار بودیم. اما برای من موفقیت تیم ملی مهم بوده، روزی به هادی ساعی گفتم من در تیم ملی یک مستاجرم و هر زمانی که صلاح بدانید بدون صحبت و بحثی دو کوله پشتی خود را برداشته و به خانه می روم. هر زمان خواستید کمک می کنم، الان هم اتفاقی نیفتاده، من هستم و همان دو کوله پشتی، بخواهند کمک می کنم و نخواهند با روی باز خداحافظی می کنم. همیشه حامی تکواندو بوده ام چرا که مجید افلاکی هر چی دارد بعد از خدا از تکواندو دارد.

1403 سال موفقیت تکواندو

زمستان گذشت و بهار آمد و رو سیاهی آن ماند برای آنها که به دنبال تضعیف تکواندو بودند. تکواندو ایران چهار سهمیه المپیک کسب کرده و از این سهمیه ها نیز انرژی لازم به خانواده تکواندو تزریق می شود. معتقدم روزهای خوشی در انتظار تکواندوست، سال 1403 با همت و غیرت تکواندوکاران، حمایت خانواده بزرگ و پر افتخار این رشته و مسیولان ورزش کشور ان شاالله که سال افتخارآفرینی تکواندو باشد. همانطور که ساعی گفت، همدلی رمز موفقیت تکواندوست و همه کنار هم باشیم تا در سه رویداد مهم پیش رو، قهرمانی آسیا، المپیک و بازی های داخل سالن پرچم تکواندو را بالا نگه داریم.

شایعه اختلاف با ساعی

من و ساعی از سال 1366 که در ترکیب تیم نوجوانان تهران برای حضور در مسابقات کشوری به اتفاق پدر و برادر مرحوم اش به همدان رفتیم و تاکنون کنار هم هستیم. من وزن هفت بودم و ساعی وزن سوم، در تمام این سال ها شاید یک بار هم ساعی من را به اسم کوچک صدا نکرده باشد. کسی به اندازه من و ساعی به هم نزدیک نبوده، احترام هم را همیشه حفظ کرده ایم، او اسطوره و مرد پرافتخار ورزش ایران است، ضمن اینکه هیچ رییس فدراسیونی به اندازه او عاشق خدمت به خانواده تکواندو نیست. خیلی ها از اختلاف من و ساعی سخن گفتند و شایعه ساختند تا از این طریق به تکواندو لطمه بزنند. این موضوع زمانی اتفاق افتاد که من درگیر بیماری مادرم بود و فدراسیون هم میزبان چهار تورنمنت بزرگ، شاید کم شدن رفت و آمد عامل بروز چنین شایعه ای شده بود. اگر اختلافی بود چگونه می توان می توان کنار نشست؟ نمی توان جلوی برخی صحبت ها را گرفت، در شرایط فعلی که کنار هستیم و برای موفقیت در مسابقات پیش رو تلاش می کنم.

اهمیت موفقیت در المپیک

المپیک برای تکواندو خیلی اهمیت دارد، دو المپیک است که تکواندو مدالی در بخش مردان نمی گیرد و باید همه مسایل حاشیه ای را کنار گذاشته همه و همه برای موفقیت تکواندو تلاش کنیم. موضوعی که می تواند باعث رونق در این رشته شده و کلاس های تکواندو مملو از هنرآموز شود و مربیان سراسر کشور از آن بهره ببرند. این موضوع را هر هفته به اعضای تیم ملی گوشزد می کنم که به مربیانی فکر کنید که به نتیجه عملکرد شما دل بسته اند. یک مدال شما هم به خانواده تکواندوکار انگیزه می دهد و هم به مربیان کمک می کند.

فشار خون و دیابت

در این مدت به چیزهایی رسیدم که شاید تاکنون تجربه نکرده بودم، از دیابت و فشار خود گرفته تا ضربان قبل بالا، هر چه از دوست رسد نیکوست، موفقیت تیم ملی مهمتر است و رسیدن به آن نیز تاوان دارد که می دهیم. بعد از دوران قهرمانی، یک بار دیگر شرایطی به نحوی است که هر 20 روز به خانه می روم و باید از خانواده خودم تشکر کنم که خیلی من و این شرایط را تحمل می کنند. از مادرم شرمنده ام که در زمان بیماری نتوانستم بیش از یک هفته در کنار او باشم. ان شالله که بتوانیم با موفقیت در مسابقات پیش رو پاسخ خوبی به این محبت ها بدهم.

در اینجا دوست داریم تشکر کنم. قبل از هر چیز از رییس فدراسیون برای اعتماد به من و حمایتی که داشت باید صمیمانه تشکر کنم. از دکتر رحیمی که زمانی «کوچ» من در تیم ملی بود و الان نیز حامی تیم ملی و یا سنگ صبور ملی پوشان است، تشکر ویژه ای دارم از دوست عزیزم بیژن مقانلو که برای تیم ملی زحمات زیادی کشید. از همکارانم در کادر فنی دکتر یوسفی، ایمان زاده و یاوری و تمامی اعضای تیم ملی و تکواندوکارانی که در این مدت در اردوی تیم ملی حاضر شدند و به ما کمک کردند. نفراتی که در گرنداسلم با همدلی کامل و از خود گذشتگی آن کار زیبا را رقم زدند و همه کارکنان فدراسیون که در بخش های مختلف تلاش زیادی برای انجام امور تیم ملی داشتند، تشکر می کنم. همچنین قدردان زحمات اصحاب رسانه و خبرنگاران بخصوص دوستان حوزه رزمی نیز هستم که همیشه همراه بوده و خواهند بود.

در پایان نیز از دوستان می خواهم که دست از حاشیه سازی برداشته و برای رسیدن به موفقیت با خانواده تکواندو همسو شده و کمک کنند. برای مردم عزیز کشورم نیز آرزوی سلامتی و بهروزی دارم.