آموزش کار با صرافی هات بیت

صرافی هات بیت، پلتفرمی که زمانی به خاطر ویژگی هایی مثل عدم نیاز به احراز هویت و تنوع بالای آلت کوین ها بین کاربران ایرانی محبوبیت زیادی داشت، حالا متاسفانه فعالیتش را به طور کامل متوقف کرده است. اگر شما هم از کاربران قدیمی هات بیت بودید یا در مورد نحوه کار با آن کنجکاو هستید، این مقاله به شما کمک می کند تا هم با نحوه عملکرد گذشته این صرافی آشنا شوید و هم از آخرین وضعیت و دلایل تعطیلی آن باخبر شوید.

دنیای ارزهای دیجیتال، دنیایی پر از فراز و نشیب و تغییرات ناگهانیه. پلتفرم ها میان، محبوب می شن، و گاهی هم بنا به دلایلی، ناپدید می شن. صرافی هات بیت (Hotbit) یکی از همین موارد بود که روزگاری برای خیلی از ما، خصوصاً کاربران ایرانی، جایگاه ویژه ای داشت. اما حالا دیگه این صرافی فعالیت نمی کنه و این مقاله، هم یه سفر به گذشته اشه و هم یه راهنما برای اینکه بدونید چه اتفاقی افتاد و الان باید چیکار کنید.

صرافی هات بیت: آنچه بود و آنچه نیست

بیاید اول یه نگاهی بندازیم به اینکه هات بیت اصلاً چی بود و چرا اینقدر سر و صدا کرد، بعدش میریم سراغ خبر مهم تعطیلی اش.

هات بیت چیست؟ (نگاهی به گذشته پرهیاهو)

هات بیت یک صرافی بین المللی ارز دیجیتال بود که سال ۲۰۱۸ کارش رو شروع کرد و توی هنگ کنگ و استونی ثبت شده بود. از همون اول هم با پشتیبانی از ۸ زبان مختلف، سعی کرد یه پایگاه جهانی برای خودش بسازه. یه اپلیکیشن موبایل هم برای اندروید و iOS داشت که حسابی کار رو برای کاربرها راحت می کرد، چون می تونستن هر جا که هستن بازار رو چک کنن و تریدهای خودشون رو مدیریت کنن.

ویژگی های کلیدی هات بیت که حسابی گل کرده بود

قبل از اینکه هات بیت بساطش رو جمع کنه، یه سری ویژگی داشت که باعث شده بود بین کاربرها، خصوصاً ما ایرانی ها، خیلی محبوب بشه:

• عدم نیاز به احراز هویت (KYC): این مهم ترین دلیل محبوبیتش بود. برای ثبت نام، واریز و برداشت مبالغ نه چندان زیاد، نیازی به اطلاعات شخصی مفصل و احراز هویت نبود. این برای کاربرانی که توی کشورهای تحریم شده مثل ایران زندگی می کردن، یه مزیت فوق العاده محسوب می شد.
• تنوع بالای رمزارزها و آلت کوین ها: اگه دنبال ارزهای جدید و کمتر شناخته شده بودید، هات بیت یه معدن بود! کلی آلت کوین ریز و درشت رو پشتیبانی می کرد که توی خیلی از صرافی های بزرگ دیگه پیدا نمی شد.
• پشتیبانی از تریدینگ فیوچرز و ETF: برای تریدرهای حرفه ای تر که دنبال ابزارهای مالی پیشرفته تر بودن، هات بیت گزینه های فیوچرز و ETF رو هم ارائه می داد.
• اپلیکیشن موبایل قوی: کار کردن با اپلیکیشن هات بیت خیلی راحت بود و امکانات خوبی رو در اختیار کاربرها قرار می داد.

خبر مهم: تعطیلی هات بیت و دلایل آن

حالا می رسیم به قسمت تلخ ماجرا. اون صرافی پرطرفدار، دیگه فعال نیست. ماجرای تعطیلی هات بیت از مرداد ماه سال ۱۴۰۱ (آگوست ۲۰۲۲) شروع شد که فعالیت هاش به طور موقت تعلیق شد و بعدتر هم رسماً اعلام کردن که برای همیشه تعطیل می شه. دلیل اصلی این اتفاق، مشارکت یکی از کارمندهای سابق این صرافی در یک پرونده پولشویی بود. هرچند خود هات بیت مدعی شد که از این ماجرا بی خبر بوده و با مقامات همکاری کرده، اما همین تحقیقات باعث شد که بخش زیادی از سرمایه های شرکت مسدود بشه و دیگه نتونن به فعالیت عادی خودشون ادامه بدن.

هات بیت در بیانیه رسمی خودش اعلام کرد که: «نیروهای قضایی برخی از وجوهات هات بیت را مسدود کرده اند که مانع از اجرای عادی فعالیت های این صرافی شده است. به محض اینکه دارایی ها رفع مسدودیت شوند، هات بیت خدمات عادی خود را از سر خواهد گرفت. دارایی های کاربران امن است.» البته این وعده هیچ وقت به طور کامل محقق نشد و نهایتاً منجر به تعطیلی کامل شد.

الان دیگه وب سایت اصلی هات بیت (Hotbit.io) هم در دسترس نیست و عملاً هیچ راهی برای دسترسی به حساب کاربری یا دارایی های گذشته وجود نداره. این اتفاق یه تلنگر جدی برای همه ما بود که هرگز تمام تخم مرغ هامون رو توی سبد یک صرافی نذاریم و همیشه حواسمون به امنیت دارایی هامون باشه.

آموزش گام به گام کار با هات بیت (راهنمای تاریخی با تأکید بر عدم فعالیت کنونی)

همونطور که گفتیم، این بخش فقط جنبه آموزشی و اطلاع رسانی داره و الان دیگه نمی تونید این مراحل رو توی هات بیت انجام بدید. اما دونستنش خالی از لطف نیست، خصوصاً اگه می خواید با ساز و کار صرافی های رمزارز آشنا بشید.

گام ۱: ثبت نام و ایجاد حساب کاربری (نحوه کار در گذشته)

برای شروع کار با هات بیت در دوران فعالیتش، باید مثل هر صرافی دیگه ای ثبت نام می کردید:

1. اول باید به وب سایت اصلی هات بیت (Hotbit.io) می رفتید. البته الان دیگه این آدرس فعال نیست و باید حواستون به سایت های فیشینگ باشه.
2. روی گزینه «Register» یا «ثبت نام» کلیک می کردید.
3. یه آدرس ایمیل معتبر و یه رمز عبور قوی (شامل حداقل ۸ کاراکتر، حروف و اعداد) وارد می کردید.
4. یه کد تایید به ایمیلتون ارسال می شد که باید اون رو وارد می کردید تا ثبت نامتون تکمیل بشه.

نکته مهم: این فرآیند دیگه فعال نیست و فقط جنبه آموزشی و اطلاع رسانی داره. الان دیگه امکان ثبت نام توی هات بیت وجود نداره.

گام ۲: افزایش امنیت حساب (اهمیت احراز هویت دو عاملی)

یکی از مهم ترین قدم ها برای هر حساب کاربری آنلاین، خصوصاً توی صرافی های ارز دیجیتال، فعال کردن احراز هویت دو عاملی (2FA) هست. هات بیت هم از Google Authenticator پشتیبانی می کرد:

1. بعد از ثبت نام، باید وارد قسمت تنظیمات امنیتی حساب کاربریتون می شدید.
2. گزینه فعال سازی Google Authenticator رو انتخاب می کردید.
3. اپلیکیشن Google Authenticator رو روی گوشیتون نصب می کردید.
4. یه بارکد یا یه کد ۱۶ رقمی بهتون نشون داده می شد. می تونستید با اپلیکیشن Google Authenticator بارکد رو اسکن کنید یا کد رو به صورت دستی وارد کنید.
5. بعد از این کار، یه کد ۶ رقمی توی اپلیکیشن نمایش داده می شد که هر ۳۰ ثانیه تغییر می کرد. باید این کد رو وارد می کردید تا فعال سازی تکمیل بشه.

تأکید می کنم: فعال سازی 2FA برای هر صرافی که الان دارید باهاش کار می کنید، کاملاً ضروریه و امنیت حساب شما رو تا حد زیادی بالا می بره. هیچ وقت این مرحله رو دست کم نگیرید.

گام ۳: آموزش واریز دارایی به هات بیت (بررسی مدل های گذشته)

بعد از اینکه حسابتون آماده می شد، نوبت به شارژ کردنش می رسید. توی هات بیت، دو روش اصلی برای واریز وجود داشت:

انواع واریز در هات بیت (در گذشته)

• واریز فیات: این گزینه برای واریز ارزهای سنتی مثل دلار یا یورو بود. اما به دلیل تحریم ها، کاربران ایرانی عملاً نمی تونستن از این بخش استفاده کنن.
• واریز رمزارز (کریپتو): این روشی بود که بیشتر کاربران ایرانی ازش استفاده می کردن. برای واریز رمزارز، باید مراحل زیر رو طی می کردید:
  1. توی پنل کاربری، روی گزینه Deposits (واریز) کلیک می کردید.
  2. رمزارز مورد نظرتون رو انتخاب می کردید (مثلاً USDT، BTC یا ETH).
  3. شبکه انتقال رو انتخاب می کردید. این مرحله خیلی حساس و مهم بود! باید مطمئن می شدید که شبکه ای که انتخاب می کنید (مثلاً TRC20، ERC20، BEP20 و…) با شبکه صرافی یا کیف پول مبدأتون یکسانه. انتخاب اشتباه شبکه می تونست باعث از دست رفتن دارایی هاتون بشه.
  4. آدرس کیف پول اختصاصی هات بیت برای اون رمزارز و اون شبکه بهتون نشون داده می شد. این آدرس رو کپی می کردید.
  5. به صرافی ایرانی یا کیف پول شخصیتون می رفتید و رمزارز رو به آدرس کپی شده واریز می کردید.

نکات مهم در واریز (که هنوز هم برای هر صرافی ای مهمه):

• حداقل واریز: هر رمزارز یه حداقل مقدار برای واریز داشت که باید بهش توجه می کردید.
• کارمزد شبکه: برای انتقال رمزارزها، همیشه یه کارمزد شبکه وجود داره که توسط بلاکچین دریافت می شه، نه صرافی.
• زمان تایید تراکنش: بسته به شلوغی شبکه و نوع رمزارز، زمان تایید تراکنش می تونست متفاوت باشه.

گام ۴: آموزش برداشت دارایی از هات بیت (بررسی مدل های گذشته)

برداشت دارایی هم مثل واریز، مراحل خاص خودش رو داشت:

انواع برداشت در هات بیت (در گذشته)

• برداشت فیات: مثل واریز فیات، این گزینه هم برای کاربران ایرانی قابل استفاده نبود.
• برداشت رمزارز (کریپتو): برای برداشت رمزارز، مراحل زیر طی می شد:
  1. توی پنل کاربری، روی گزینه Withdrawals (برداشت) کلیک می کردید.
  2. رمزارز مورد نظرتون رو برای برداشت انتخاب می کردید.
  3. شبکه انتقال رو مشخص می کردید. دوباره تأکید می کنم که مطابقت شبکه مبدأ و مقصد بسیار حیاتی بود.
  4. آدرس کیف پول مقصد (مثلاً یه صرافی ایرانی یا کیف پول شخصی مثل تراست ولت) رو وارد می کردید.
  5. مقدار برداشت رو مشخص می کردید.
  6. کد احراز هویت دو عاملی (Google Authenticator) رو وارد می کردید و درخواست برداشت رو تایید می کردید.

نکات مهم در برداشت (که هنوز هم برای هر صرافی ای حیاتیه):

• حداقل و حداکثر برداشت: هر رمزارز محدودیت های خاص خودش رو برای برداشت داشت.
• کارمزد برداشت: صرافی معمولاً برای برداشت ها یه کارمزد خاص خودش رو دریافت می کرد که متفاوت از کارمزد شبکه بود.
• زمان پردازش: زمان پردازش درخواست های برداشت می تونست از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشه.

گام ۵: انواع معاملات (ترید) در هات بیت (اصول ترید در هر صرافی)

اگه دارایی هاتون رو واریز کرده بودید، می تونستید شروع به ترید کنید. محیط تریدینگ هات بیت مثل بقیه صرافی ها بود و انواع سفارشات مختلفی رو ارائه می داد:

آشنایی با انواع سفارشات

• Limit Order (سفارش محدود): توی این روش، شما یه قیمت مشخص برای خرید یا فروش تعیین می کردید. مثلاً می گفتید اگه بیت کوین به ۵۰ هزار دلار رسید، بخر. تا وقتی که بازار به اون قیمت نمی رسید، سفارشتون انجام نمی شد. این روش برای کسانی بود که می خواستن با یه قیمت خاص معامله کنن و عجله ای نداشتن.
• Market Order (سفارش بازار): این سریع ترین راه برای خرید و فروش بود. شما قیمتی تعیین نمی کردید و سفارشتون با بهترین قیمت لحظه ای بازار انجام می شد. برای وقتی بود که می خواستید فوراً یه معامله رو انجام بدید.
• Trigger Order (سفارش مشروط): این یه جور سفارش هوشمند بود که وقتی قیمت به یه نقطه خاص می رسید (Trigger Price)، فعال می شد و یه سفارش دیگه (مثلاً یه لیمیت اردر یا مارکت اردر) رو اجرا می کرد. این برای مدیریت ریسک و سوددهی توی نوسانات بازار حسابی به درد می خورد.

نکته: این مفاهیم تریدینگ توی همه صرافی ها تقریباً یکسانه و اگه می خواید توی دنیای کریپتو فعالیت کنید، یادگیریشون ضروریه.

پیامدهای تعطیلی هات بیت برای کاربران ایرانی و راهکارهای موجود

حالا که با گذشته هات بیت آشنا شدیم، بیاید ببینیم این تعطیلی چه بلایی سر کاربران، خصوصاً ما ایرانی ها آورده و الان چه گزینه هایی داریم.

وضعیت دارایی های کاربران پس از تعطیلی

همونطور که گفتیم، هات بیت در بیانیه های اولیه اش قول داده بود که دارایی های کاربران امن هستن و پس از رفع مسدودی سرمایه ها، خدمات رو از سر می گیره. اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و صرافی به طور کامل تعطیل شد. در حال حاضر، دیگه امکان برداشت دارایی از هات بیت وجود نداره. اگه دارایی توی این صرافی داشتید، متاسفانه باید بگم که دیگه دسترسی به اون ها خیلی بعیده و تنها راه باقی مونده، پیگیری اخبار از طریق گروه های کاربری قدیمی و منابع معتبر (اگه همچین چیزی وجود داشته باشه) هست، که البته امید چندانی هم بهش نیست. این تجربه تلخ نشون می ده که

هیچ وقت نباید دارایی هاتون رو برای مدت طولانی توی صرافی نگه دارید.

چرا ایرانیان از هات بیت استفاده می کردند؟

حتماً این سوال پیش میاد که با وجود این همه صرافی، چرا هات بیت بین ایرانی ها محبوب شده بود؟

• عدم نیاز به احراز هویت (KYC): مهم ترین دلیل همین بود. به دلیل تحریم های بین المللی، کاربران ایرانی نمی تونستن توی بیشتر صرافی های بزرگ و معتبر دنیا احراز هویت کنن. هات بیت با نادیده گرفتن این موضوع، یه راه فرار برای ایرانی ها بود.
• تنوع بالای آلت کوین ها: برای کسانی که می خواستن روی ارزهای کمتر شناخته شده سرمایه گذاری کنن، هات بیت گزینه های زیادی داشت.

ریسک های استفاده از صرافی های خارجی بدون احراز هویت کامل

تجربه هات بیت به خوبی نشون داد که استفاده از صرافی هایی که احراز هویت قوی ندارن یا قوانین شفافی رو دنبال نمی کنن، چقدر می تونه خطرناک باشه. بعضی از این ریسک ها عبارتند از:

• مسدود شدن حساب: حتی اگه صرافی فعال باشه، در صورت شناسایی شدن هویت شما به عنوان کاربر یک کشور تحریم شده، ممکنه حسابتون مسدود بشه و دیگه نتونید به دارایی هاتون دسترسی پیدا کنید.
• مشکلات قانونی و قضایی: مشارکت در فعالیت های مالی بدون احراز هویت، می تونه شما رو در معرض مشکلات قانونی قرار بده.
• عدم دسترسی به پشتیبانی: در صورت بروز هرگونه مشکل فنی، امنیتی یا تراکنشی، صرافی ممکنه به دلیل عدم شناسایی شما، هیچ پشتیبانی ای ارائه نده.
• خطر کلاهبرداری و ورشکستگی: صرافی هایی که قوانین سختگیرانه ندارن، ممکنه خودشون هم در معرض کلاهبرداری یا ورشکستگی باشن و دارایی های شما به خطر بیفته.

پیشنهاد جایگزین برای هات بیت برای کاربران ایرانی (مهم ترین بخش برای نیاز امروز کاربر)

حالا که هات بیت نیست، پس باید دنبال جایگزین های امن و مناسب باشیم. این بخش رو خیلی جدی بگیرید.

صرافی های متمرکز داخلی: گزینه ای امن و قانونی

بهترین و امن ترین گزینه برای کاربران ایرانی، استفاده از صرافی های متمرکز داخلیه. این صرافی ها تحت نظارت قوانین کشور هستن، امکان واریز و برداشت ریالی رو فراهم می کنن و در صورت بروز مشکل، امکان پیگیری براتون وجود داره. البته باید بدونید که توی این صرافی ها احراز هویت کاملاً اجباریه.

بعضی از صرافی های معتبر داخلی:

• والکس (Wallex): یکی از قدیمی ترین و معتبرترین صرافی های ایرانیه که تنوع رمزارزیش هم خوبه.
• نوبیتکس (Nobitex): از صرافی های محبوب و با امکانات خوبه که رابط کاربری ساده ای داره.
• رمزینکس (Ramzinex): صرافی دیگه با حجم معاملات خوب و پشتیبانی قوی.
• و سایر صرافی های معتبر مثل اوکی اکسچنج، بیت پین و… .

توصیه من: اگه تازه وارد این دنیا شدید یا نمی خواید ریسک زیادی کنید، حتماً از صرافی های داخلی استفاده کنید.

صرافی های متمرکز خارجی (با احراز هویت یا با محدودیت کمتر برای ایرانیان)

استفاده از صرافی های خارجی برای ایرانیان همیشه با ریسک همراهه، حتی اونایی که ادعا می کنن محدودیت کمتری دارن. اما اگه به هر دلیلی نیاز به صرافی خارجی دارید، چند گزینه هستن که باید با دقت و آگاهی از ریسک ها سراغشون برید:

• کوکوین (KuCoin): کوکوین در گذشته برای کاربران ایرانی بدون نیاز به KYC قابل استفاده بود، اما الان قوانینش سخت گیرانه تر شده. با این حال، هنوز هم بعضی از کاربران ایرانی با آی پی ثابت و بدون احراز هویت کامل، در آن فعالیت می کنند که البته این کار با ریسک مسدود شدن حساب همراه است.
• بینگ اکس (BingX): این صرافی هم در بین ایرانیان محبوبیت پیدا کرده، چون در حال حاضر اجازه معامله با آی پی ایران (البته با محدودیت های خاص و بدون احراز هویت) را می دهد. اما تاکید می کنم، این وضعیت ممکن است در آینده تغییر کند و ریسک همیشه وجود دارد.
• بیت گت (Bitget): صرافی دیگری که مشابه بینگ اکس است و در حال حاضر برخی کاربران ایرانی در آن فعالیت می کنند.

هشدار جدی: استفاده از این صرافی ها بدون احراز هویت یا با دور زدن تحریم ها، همیشه ریسک

مسدود شدن حساب و از دست رفتن دارایی ها

را به همراه دارد. همیشه از VPN با IP ثابت استفاده کنید و هرگز دارایی زیادی را برای مدت طولانی در این صرافی ها نگه ندارید.

صرافی های غیرمتمرکز (DEX): راهی برای حفظ حریم خصوصی

صرافی های غیرمتمرکز مثل یونی سواپ (Uniswap) یا پنکیک سواپ (PancakeSwap) نیازی به ثبت نام یا احراز هویت ندارن. شما مستقیماً کیف پول شخصیتون رو بهشون وصل می کنید و معامله رو انجام می دید. این روش برای کسانی که به حریم خصوصی اهمیت می دن یا نمی خوان اطلاعاتشون رو به صرافی ها بدن، عالیه.

مزایا: حفظ حریم خصوصی، عدم نیاز به KYC، مقاومت در برابر سانسور.
معایب: پیچیدگی بیشتر برای مبتدی ها، کارمزدهای شبکه (Gas Fees) بالا خصوصاً در اتریوم، تنوع کمتر رمزارزها نسبت به صرافی های متمرکز بزرگ، و نبود پشتیبانی. این روش برای ترید کردن های مداوم مناسب نیست.

کیف پول های شخصی (Self-Custody Wallets): امنیت در دستان شماست

مهم ترین نکته ای که از تجربه هات بیت باید یاد بگیریم اینه که

صرافی ها برای نگهداری طولانی مدت دارایی نیستن.

بهترین راه برای حفظ امنیت رمزارزها، نگهداریشون توی کیف پول های شخصی (مثل Trust Wallet، MetaMask یا کیف پول های سخت افزاری مثل Ledger و Trezor) هست. توی این کیف پول ها، خودتون صاحب کلید خصوصی دارایی هاتون هستید و هیچ کس جز شما نمی تونه به اون ها دسترسی پیدا کنه.
بعد از خرید رمزارز از صرافی، سریعاً اون ها رو به کیف پول شخصی خودتون منتقل کنید.

نتیجه گیری

صرافی هات بیت با تمام ویژگی های خوب و بدی که داشت، دیگه صفحه ای از تاریخ ارزهای دیجیتال محسوب می شه. تجربه تلخ تعطیلی اون، درس بزرگی به ما داد: امنیت در دنیای کریپتو حرف اول رو می زنه و نباید به هیچ صرافی ای، هر چقدر هم که محبوب باشه، اعتماد کامل کرد.

قبل از انتخاب هر صرافی، حسابی تحقیق کنید، به اعتبارش دقت کنید و همیشه جوانب امنیتی رو در نظر بگیرید. برای کاربران ایرانی، استفاده از صرافی های داخلی معتبر بهترین و امن ترین گزینه است. اگه هم مجبورید از صرافی های خارجی استفاده کنید، حتماً با IP ثابت و با آگاهی کامل از ریسک ها وارد عمل بشید و دارایی هاتون رو بعد از معامله، به کیف پول شخصی خودتون منتقل کنید.

یادتون باشه، توی این بازار پرنوسان، هوشیاری و آگاهی،

سرمایه اصلی شماست.